 |
 |
|
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
 |
 |
|
Yine Evde
 Dünyanın geri kalanı virüsle aynı mekânı paylaşarak yaşamayı sürdürürken, Avustralya’nın kapıları aylardır kilitli, pencereler sımsıkı örtülü. Kapı altları kum torbalı desek bile olur. Bir buçuk yılı geçti, denizaşırı yolculuk yasak. Özel izin zorunluluğu var. Bunu bir tür formalite sanmayın; başvuruların büyük çoğunluğu geri çevriliyor, ancak çok sağlam bir nedeniniz varsa kabul ediliyor. ...Devamı.»Güney Yarımküre yaza girerken
 Kuzey Yarımküre’de uçarı, kaygısız (!) yaz günleri son bulup, Covid 19 rüzgârının yeniden, daha da güçlü estiği kış ayları başlarken, Avustralya ve Yeni Zelanda bir süredir “sıfır” koronavirüslü ilbaharı/ yazı yaşıyor. Fakat bunun böyle sürüp gideceğinden kim emin olabilir? ...Devamı.»Korona günlerinde “taşkın izleme”
 Ricky Gervais’in After Life adlı dizisini yeni bitirmiştik, saat henüz erkendi, İzlanda dizisi Trapped’e başladık ve beş, on gün içinde bitirdik. Bu birkaç hafta önceydi, ardından Kominsky Yöntemi geldi. İki dizi arasına Fransa/Cezayir filmi The Blessed (Kutsanmış) ve The Lobster (İstakoz) girdi. Yorgos Lanthimos’un yönettiği, Colin Farrell’in baş rolünde oynadığı distopyayı ikinci kez seyrediyordum, birkaç yıl önce izlemiş, çok beğenmiştim. Sonra bir akşam, %3’ün yeni bölümlerine bir bakalım dedik ama yapay geldi, sevmedik, bıraktık. ...Devamı.»Dejavu ya da İkinci dalga
 Yürürken o sokaktan bu sokağa saparak yakın çevreden biraz uzaklaşmıştım. Yaşlıca bir karı koca katlanabilir sandalyelerini evin ön bahçesine çıkartmışlar, oturmuş sokağı seyrediyorlar. Mart’taki eve kapanma sırasında onları yine böyle gördüğümü anımsar gibi oluyorum. “Dejavu” diyorum kendi kendime, “Bu ânı daha önce yaşamıştım sanki.” Evet evet, işte o aynı ev. Aynı yaşlıca çift. Sokakta onları bekleyen fazla bir eğlence yok, yine de ön bahçeyi yeğlemişler. Arada bir geçen bir iki kişi, birkaç araba… ...Devamı.»Kuşlar, arılar, kuşkucular ve kuyruklu yalanlar
 Başka zaman olsa herhangi bir virüsü aklıma bile getirmeden okuyacak olduğum iki kitap, Bildiğimiz Dünyanın Sonu ve Kuyrukluyıldız Altında Bir İzdivaç, birkaç hafta önce, eve kapandığımız günlerde okuduğumda koronavirüsü çağrıştırmıştı. İlkinin yazarı Erlend Loe. Her şeyi bırakıp ormanın derinliğine göç eden, bir geyiği arkadaş edinip orada yıllarca yaşayan Andreas Doppler’in kente, evine, ailesine dönüşünde olanları anlatıyor. ...Devamı.»Korona Günleri
 Bazen öldürücü bir virüsün ortalıkta dolaştığını unutmak çok kolay. Caddede onlarca araba oradan oraya gidiyor. Sıradan bir gün gibi. Sonra hemen anımsıyorum, hiçbir şey sıradan değil. Dünyanın sonunu anlatan romanların, filmlerin adsız kahramanları gibiyiz. Kimse kimsenin evine konuk olamıyor. Dışarıda buluşup sohbet edemiyor. Bir araya gelip piknik yapamıyor. Sinemaların, tiyatroların içeri çağıran ışıklarını bir daha ne zaman göreceğiz bilmiyoruz. ...Devamı.»Büyük Kitap Korkusu
 Son günlerde yerel kütüphanemizin internet sitesine girince “kapalı” yazısıyla karşılaşıyoruz. Üyelerin dijital kitaplara ulaşabilecekleri bildiriliyor ve bağlantısı veriliyor. Birkaç hafta önceydi, kütüphanedeki tüm toplantıların, imza günlerinin, çocuklar için öykü buluşmalarının nisan sonuna kadar iptal edildiğini bildiren ileti geldi. Yalnız olsun, gruplar halinde olsun öğrenciler kütüphanede ders çalışamayacaktı; bilgisayarların, baskı makinelerinin kullanımı yasaktı. ...Devamı.»Evde Yolculuk
 Evlere kapanmak zorunda olduğumuz kesinleştiğinde ilk aklıma gelen şeylerden biri Xavier De Maistre’nin “Odamda Yolculuk” adlı kitabı oldu. Bu kitabı okumak, onunla ilgili konuşmak için bugünlerden daha iyi bir zaman düşünemiyorum. Xavier De Maistre Fransız asker, ressam ve yazar. 1700’lerin sonlarında bir bahar günü düello yapıyor ve tutuklanıyor. ...Devamı.»Dizi Dizi Kitaplar
 Bir zamanlar, benim çocukluk ya da ilk gençlik yıllarımda, evdeki raflar göze hoş görünsün diye ciltlenmiş klasik romanları satın alıp dizen (kültürsüz!) kişilerden söz edilir, gülüşülürdü. Doğru muydu bilmem, belki de birisi hem kendini hem başkalarını eğlendirmek için uydurmuştu ama kitapevini arayıp bana şu kadar liralık kitap gönder diyenlerden söz edildiğini bile duymuştum. ...Devamı.»Neydik N’olduk Ailesi
 Gümüşsoy Ailesi’nin başına neler gelecek acaba? Anne Seval, baba Engin, kızları Burcu ve Elfin’in başlarına bir şeyler geleceğini biliyoruz, çünkü roman şöyle başlıyor: “Gündüz her şey normaldi. Gümüşsoy Ailesi’nin sıradan bir günüydü. Akşam başlarına geleceklere dair hiçbir ipucu yoktu ortada.” ...Devamı.»Lila, Lenu, Sisifos
 Kitaplığı karıştırırken karşıma çıkan Elena Ferrante romanı birkaç yıl önce yazıp bir kenara koyduğum bu yazıyı anımsattı bana... Elena Ferrante Napoli Romanları’nın dördüncü ve sonuncu kitabı Kayıp Kızın Hikâyesi’nde, Lila’ya dair kişilik çözümlemelerinden birini daha yaptırır Lenu’ya. Napolili iki arkadaşın çocukluk yıllarından başlayarak tüm yaşamlarını izleyen bu romanları edebiyat okuyucuları arasında duymayan yoktur sanırım. ...Devamı.»Rachel Cusk’dan çok sesli romanlar
 Kitapçıda dolaşırken rastlantıyla keşfettiğim Outline’dan henüz yalnızca birkaç sayfa okuduğumda sıra dışı bir kitapla karşı karşıya olduğumu düşünmüştüm. Alışılmış romanlardan değildi; edebiyat okuyucusuna yepyeni bir biçim ve içerik sunuyordu. Belli bir kurgusu olmayan romanları her zaman sevdim fakat Outline şimdiye kadar okuduğum bu tür romanlardan da çok farklıydı. ...Devamı.»Kıtanın ortasında - Kata Tjuta Yolcuları
 Görkemli kumtaşı oluşumu Uluru’nun dünyanın dört yanına ulaşan ününe karşın, ayrıksı kardeşi Kata Tjuta’yı kimseler tanımıyor. Kıtanın bu orta kesimine uğramayanların ondan söz edildiğini duymuş olma olasılığı az. Sydney’den Ayers Rock’a sabah geldik. Gezi programındaki akşam üstü etkinliği, “Kata Tjuta’da güneşin batışı ve hoş geldiniz içkileri”. İzleyeceğimiz şey güneşin batışı değil aslında, günün sonu yaklaşırken Kata Tjuta’nın büründüğü renkler; Güneş, bu iri kırmızı kubbeli taş dağın ardında değil, başka yönde batıyor. ...Devamı.»Sinemalı günler
 66. yılına giren Sydney Film Festivalinde bu yıl iki Türk filmi vardı. Emin Alper’in Kız kardeşler’i ile Çağla Zencirci ve Guillaume Giovanetti’nin birlikte yönettiği Sibel. Beş altı yıl öncesine dek herhangi bir Türk filminin festivalde yer aldığını anımsamıyorum. Sanırım Nuri Bilge Ceylan’ın Kış Uykusu ilkti ve Sydney’de yaşayan Türklere çok keyifli bir sürpriz olmuştu. ...Devamı.»Yansımalar - Mutluluk üzerine
 Burayı seviyorum, koruluğun kenarındaki bu bahçeyi, fidanlığı. Çok yürüdüm sonbahar, kış günlerinde botlrımın altında çakıl taşlarının ıslak kıpırtısını duyumsayarak. Yanık yaz günlerinde ağaçların akşam üstü serinliğinde. Sonbaharın kokusu, sesi; yaprakları tutuşturan o bildik yalım, yürekleri sevinçle dolduruyor son günlerde. İçimde uçucu bir coşku. ...Devamı.»Resim Kasaba
 Russell Drysdale’in Sofala’sını New South Wales Sanat Galeri’sinde görmüştüm ilk kez. Toprağın ve güneşin rengini emmiş ıssız bir kasaba… Kızıl göğün, yapayalnız sokağın, terkedilmiş görünen köhne evlerin, dükkânların ürpertici bir çağrısı vardı. ...Devamı.»Geçmişte bir gün
 Öğle sonrasının durgun sokağından geçip içeri girdim. Serginin yer aldığı birinci katta çok sayıda siyah beyaz fotoğrafın bir araya getirilmesiyle oluşmuş kocaman bir afiş karşıladı beni. Yürüyen, konuşan, gülümseyen, somurtan, gözü bende, gözü başka yönde, duraklamış, duraklamamış, poz vermiş, poz vermemiş kadınlar, erkekler, çocuklar. ...Devamı.»Bu pazar iyi dinlenin anneler, sonraki her gün yine yorulacaksınız
 Komşumuz Barbara’nın birkaç ay önce ikinci torunu doğdu. Kızı ilk çocuğunu beklerken Barbara’yla aramızda şöyle bir konuşma geçmişti: ...Devamı.»İnansak mı?
 Çok yakında gazetelerdeki haberlere, sosyal medyada paylaşılan gönderilere kuşkuyla bakmakla kalmayıp, nasılsa yalandır diyerek hiçbirine inanmayacağız. Yalancının evi yanmış kimse inanmamış. nternet siteleri dikkatimizi çekmekten, merakımızı uyandırmaktan başka amacı olmayan, sorumsuzca yazılmış, çarpıcı başlıklarla dolu. Tıklıyoruz, bazen ön sayfadaki cümleyle ilgisi bile olmayan, sözcüğün tam anlamıyla ‘uydurma’ bir yazı/haber çıkıyor karşımıza. ...Devamı.»Üç resimde felsefe - ÇİN GÜNCESİ
 Büyük bir sergi salonu. Çağdaş, belki adını yeni yeni duyuran genç sanatçılara ait büyüklü küçüklü resimler. Salon karanlık; duvarlardaki resimlerse neredeyse bir sorgu odası aydınlığıyla ışığa boğulmuş. Rahat görebilmek için tavandaki spot lambalarını arkamda bırakacak kadar ilerliyorum. Çoğu, Çin fırça yöntemiyle yapılmış klasik Çin resimlerinden örnekler. ...Devamı.»
|
| Tüm Yazarlar |
|
        |
 |
 |
|
 |
Haberler | En Çok Okunanlar | En Çok Oy Alanlar
 |
Kategori: 
22014 Okunma
Yazan: 
