Akdere Ortaokulu`ndan 29 Ekim Ortaokulu`na nakil olunca okul saatlerimle birlikte okul yolu ve yol arkadaşlarım değişmişti. Okula benim gibi öğlenci olan Hüseyin’le birlikte gidip geliyorduk, arada bizden bir sınıf üstte olan Tuncay ile Başkent Lisesinde okuyan Emir de bize katılıyordu. Biz futbol oynamaya devam ediyorduk ama siyaset, ortaokul ve liselere inmişti.  ...Devamı.»

Soğuk kış günlerinde fırınlı sobada annemin akşamdan mayaladığı hamurla yaptığı çöreklerin, böreklerin kokusuyla gözlerimizi açardık. Ispanaklı, patatesli, patlıcanlı, peynirli, yumurtalı çörekler kahvaltı soframızda hep yerini alırdı. İçinde sudan başka bir katkısı olmayan çörekler bile çok lezetli gelirdi.  ...Devamı.»

Bizim kuşak gerek bizden öncekilerden, gerekse sonrakilerden çok daha girişimci ve daha hareketliydi. Elbette bu kadar hareketli çocuklar bir araya gelip ilkokuldan liseye kadar düzenli bir futbol takımı kurup yürütünce, bizden bir kaç yaş büyük ağabeyler antrenörlüğümüze soyunmuştu. O yıllarda üç büyük teknik direktörümüz oldu. Bizden sadece bir kaç yaş büyük olan antrenörlerimizden çizgili pijamaları ile Turgut Abi...  ...Devamı.»

Tatillerde hava koşulları ne olursa olsun, uyumuyorsak futbol oynardık. Sürekli maç yaparak, maçları kaçırmamak için de hiç bir yere gitmezdik. Kardeşlerimiz dürümlerimizi sahaya getirirdi. Vedat abilerin evinin yandında bulan iki tarafı taş duvarla çevrili küçük sahada dört beş kişilik maçları yapar, sayımız artınca da Yüksellerin evin önündeki sahaya giderdik. Ortaokula kadar bu sahayı kullanmıştık. İlginç bir sahaydı. Bir yanı dere, diğer yanı yarım kalmış inşaat. Bir kaleyi Yüksellerin diğerini Gökşen yengelerin evinden yana kurardık.  ...Devamı.»

60-70 cm uzunluğunda, parmak kalınlığındaki dal parçasını gerektiğinde at gerektiğinde kılıç yerine kullanırdık. Uzaktan kumandalı arabaları bizim kuşak çocukluğunda görmedi. Naylon arabalarla, kendi yaptığımız sopanın bir ucuna tekerlek takıp çamurda iz bırakararak sürdüğümüz talakadan sonra gördüğümüz en gelişmiş araba Tornet idi. Ne olduğunu bilmiyorsanız sakın Google’da aramaya kalkmayın. Çünkü yok.  ...Devamı.»

Tek oyunumuz futbol değildi ama bizim mahallede o kadar çok çocuk vardı ki abartmasız iki, belki de üç futbol takımı çıkarabilirdik. Çünkü iki çocuklu aile yok denecek kadar azdı, nerdeyse herkesin dört beş kardeşi vardı. Zaman zaman bizim mahalleye komşu mahallelerden de katılımlar olurdu. Kimi zaman da biz diğer mahalleleri ziyaret ederdik.  ...Devamı.»

Formamız vardı, zaman zaman Karslı Hasan amacanın bahçesine kaçan topumuzda, ama illahi o İslam Çuphi'nin deyimiyle meşin yuvarlağa gerçek bir futbol topuna dokunmanın hayaline kapılmıştık bir kere. Tuzluçayır Kırtasyesi'nin vitrininde tek bir futbol topu vardı. Fiyatı 52 lira 50 kuruştu. O top vitrinde ne kadar durdu bilmiyorum.  ...Devamı.»

Sıcak bir bahar günü, 8-10 yaşlarında bir gurup çocuk kırmızı boya karıştırılarak kaynatılan gaz tenekesinin içine beyaz atletlerini atarak beklemeye koyuluyor. Bir heyecan bir koşturmaca, sıcak boyalı sudan çıkarılmış atletlerin kuruması ile mahalle takımı ilk formasına kavuşuyor. Mahalle takmının Cumartesi okul sonrası diğer mahallelerle yapacağı mahalle maçlarında artık rastgele kazak, gömlek yok ne de olsa kırmızıya boyanmış atletler, pardon formalar var.  ...Devamı.»