Fazla uzağa gitmeğe gerek yok, Osmanlı tarihinde padişahların büyük bir bölümünün annelerinin Türk olmadığını görürüz. Hatta birkaç devir boyunca valide sultanların devlet işlerinde inanılmaz şekilde etkin olduğunu biliyoruz. Osman Gazi’den sonra Orhan Gazi ile başlayan Osmanlı Devletinde valide sultanların etnik kökenleri çeşitlenmiştir. Orhan’ın eşini Nilüfer Hatun diye biliriz ve I.Murat’ın annesidir. Nilüfer Hatun’un asıl adı Horofira’dır ve Rum asıllıdır. I. Murat’ın eşinin adı da Gülçiçek Hatun’dur ve asıl adı bilinmemekle beraber o da Rum asıllıdır. II. Beyazıt’in eşi olan Gülbahar Hatun, bazı yerlerde Ayşe Hatun diye de geçer, yine Rum asıllıdır.


Sultan Süleyman’ın Manisa valiliği sırasında beraber olduğu Mahidevran Sultan’dan  Mustafa isminde bir oğlu olur. Topkapı Sarayı’na geldikten sonra Hürrem Sultan’dan 1521 senesinde Şehzade Mehmet dünyaya gelir. Osmanlı Devletinde Padişah’ın nikahlı eş edinmesi Hürrem Sultan’la başlar. 1534 senesinde Sultan Süleyman Hürrem Sultan’la nikahlanır. Bununla birlikte Hürrem Sultan Saray’da daha güçlü bir yere gelir. Bu olayla birlikte Şehzade Mustafa’nın annesi Mahidevran Hatunla Hürrem arasında çok güçlü bir çekişme başlar. Saraydaki bu rekabet içinde Şehzade Mustafa’yı destekleyen Pargalı Damat İbrahim Paşa’nın 14 Mart 1536’da uyurken boğdurulması, Hürrem Sultan’ın önündeki en büyük engelin kalkması olarak nitelendirilir.

Hürrem Sultan’ın hedefi kendi çocuklarının tahtın varisi olmasıdır. Önündeki her engeli zekası ile aşmaya çalışması çok ilginçtir. Hatta İbrahim Paşa’nın boğdurulması olayında parmağı olduğu söylenir. Hürrem Sultan’ın, Sultan Süleyman’la evliliğinden Mihrimah Sultan dışında  hepsi erkek altı çocuğu olmuş. Aralarından Şehzade Mehmet’i sivrilen bir şehzade olarak görmekteyiz. Osmanlı Devletinde Şehzade Mustafa ile Şehzade Mehmet arasında kıyasıya bir rekabet başlamış. Şehzade Mustafa’nın Manisa Sancak Beyliğinden Amasya Sancak Beyliğine gönderilmesi, önemli bir yer olan Manisa Sancak Beyliğine de Şehzade Mehmet’in gönderilmesinde yine Hürrem Sultanın baskısı olduğunu bilmekteyiz.

Devlet işlerinde daha fazla etkili olmak adına,  Harem’in Topkapı’nın içine taşınmasını sağlayan Hürrem Sultan’ın, bu dönemde daha aktif olduğuna tanık olmuş tarih.

1539 senelerinde Osmanlı Devletinde kritik yer olan Diyarbakır Valiliğine, Mihrimah Sultan’la evlendirilen Rüstem Paşa atanır, daha sonra 1544’de sadrazamlığa tayin olur ve İstanbul’a gelir. Aslında liyakat sırasında Hadım Süleyman Paşa’nın bu göreve gelmesi gerekirken, azledilip Rüstem Paşa’nın getirilmesinin arkasında yine Hürrem Sultan ve Mihrimah Sultanın olduğu kabul edilmektedir.  

Osmanlı  Devletinde etnik kökeni Ukrayna olan çok önemli bir başka kadın ise 1627 Slobodskaya  doğumlu, esas isminin ne olduğu kayıtlarda olmayan ve Padişah Sultan İbrahim ile anılan Hatice Turhan Sultan’dır. Ailesi Ortodoks olan Hatice Turan Sultan daha 12 yaşında iken Tatar akıncılar tarafından kaçırılıp İstanbul’a getirilir. Birçok şehzadenin Topkapı Sarayında boğdurulduğu dönemde çocukluğu geçen Şehzade İbrahim’in küçük yaştan itibaren  kafeste kaldığı bilinir. 23 yıl kafes denilen bir bölümde yaşayan Sultan İbrahim’in, öldürülmekten çok korktuğu bilinir.  Rum asıllı Valide Kösem Sultan’ın oğlu olan Şehzade İbrahim çocukluk dönemlerinde ruhsal sarsıntılar geçirdiğinden, kimi yerde Deli İbrahim diye de anılır. Topkapı Sarayının güçlü kadınlarından olan Kösem Sultan ve Hatice Turhan Sultan, devlet işlerinde etkin olmaları ile bilinir. Ticaret gemilerinin Akdeniz’de güvenli dolaşması için Girit adası Sultan İbrahim zamanında alınır.  

1648 senesinde Hezarpare Ahmet Paşa aleyhine başlatılan isyan  sonucunda Sultan İbrahim tahtan indirilir, yerine oğlu IV. Mehmet geçer. İsyancıların başında bulunan Sofu Mehmet Paşa vasıtasıyla Sultan İbrahim 18 Ağustos 1648’de idam ettirilir. IV. Mehmet’in annesi Hatice Turhan Sultan, Osmanlı tarihinde en güçlü Valide Sultan olarak  anılır. Yine bir Ukrayna’lı kadını Osmanlı Devletinde önemli yerde görürüz.

Bu günlerde Rusya’nın Ukrayna’yı istila etmek istemesini izlemekteyiz. Bir devletin diğerinin ne dostu ne de kardeşi olmadığına inanınırım her zaman. Ülkeler birbirleri ile sadece ticari, siyasi ve jeopolitik çıkarları doğrultusunda işbirliği yaparlar. Bunun ötesinde din, dil, ırk birliği ülkeleri kardeş yapmaz. Rusya’nın, Karadeniz’de Nato güçlerini istemediğinden Ukrayna’nın Nato ile dans etmesini kabul etmediğini gördük. Türkiye olarak ticari ilişkimiz olan Ukrayna ve Rusya ile ne kebap yansın ne de köz misali Avrupa Konseyinde çekimser oy kullandık. Doğru mu değil mi tarih gösterecek.

Tehlikeli bir siyasi yapıya sahip Rusya, Akdeniz’de de bir limana sahip olmak için Ak Kuyu Nükleer Santralı yapma projesine sahip çıktı. Dış Ticaretimizdeki önemli maddeleri Rusya’dan alırken, kendi tarım politikamızı yıprattık. Enerjide bir ülkeye bağlı olduk.

Faiz sebep enflasyon netice misali, Rusya’nın sergilediği bu istilacı tutumlarına bigane kalan yürütmenin, ne zaman gerçekleri göreceğini merakla izlemekteyim, diye bir sözüm geldi söyledim hem nalına hem mıhına.