Zorbalık; başkalarına tekrar tekrar ve kasıtlı olarak zarar verme ve aşağılama, özellikle de daha küçük, daha zayıf, daha genç veya herhangi bir şekilde zorbadan daha savunmasız olanları ayırt eden bir davranış modelidir. Daha az güce sahip olanların kasıtlı olarak hedef alınması, zorbalığı saldırganlıktan ayıran şeydir. Zorbalık; sözlü saldırıların (isim çağırma ve başkalarıyla alay etme) yanı sıra fiziksel saldırıları, zarar verme tehditlerini, diğer korkutma biçimlerini ve faaliyetlerden kasıtlı olarak dışlanmayı da içerebilir


Zorbalığın çoğu okul içinde ve çevresinde ve oyun alanlarında meydana gelir. Ancak internet kendini özellikle rahatsız edici zorbalık biçimlerine borçludur. Ulusal Eğitim İstatistikleri Merkezi’ne göre, öğrencilerin yaklaşık yüzde 20’si okulda zorbalığa uğradığını bildiriyor. Erkeklerin ve kızların aynı şekilde zorbalığa maruz kalma olasılığı da vardır.

İnsanlar Neden Zorbalık Yapıyor?

İnsanlar zorbalık yapar. Çünkü bu, istediklerini elde etmenin etkili bir yolu olabilir. En azından kısa vadede, ya da bunu başkalarına zarar vermeden yapacak sosyal becerilere sahip olmadıkları için. Zorbalık aynı zamanda sosyal hakimiyet kurmanın bir yoludur ancak zamanla çocukların davranışları değiştikçe işlevini yitirir.

Zorba doğulmaz, ancak erken yaşlardan itibaren zorba olunabilir. 2 yaşındaki çocukların normal saldırganlığı tutarlı bir şekilde ele alınmazsa, çocuklar bu tür davranışlara karşı içsel kısıtlamalar elde edemezler. Zorbalık çok dayanıklı bir davranış tarzı olmaya devam ediyor çünkü büyük ölçüde zorbalar istediklerini elde ediyorlar – en azından ilk başta.

Araştırmalar, zorbaların farklı bir psikolojik yapıya sahip olduğunu söylüyor. Toplum yanlısı davranışlardan yoksundurlar, endişeden rahatsız olurlar ve başkalarının duygularını anlamazlar. Kendine özgü bir bilişsel özellik, bir tür paranoya sergilerler. Başkalarının niyetlerini yanlış anlarlar, genellikle tarafsız durumlarda düşmanlıkla suçlarlar. Diğerleri onlardan hoşlanmayabilir, ancak genellikle kendilerini oldukça olumlu görürler. Kronik olarak zorbalık yapanlar, ebeveynleri ve akranlarıyla gergin ilişkiler yaşama eğilimindedir.

Zorbalar Kimi Hedef Alır?

Zorbalar kurbanlar olmadan var olamazlar, ayrıca bunun için herhangi birini de seçmezler. Araştırmalar, zorbalık nedeniyle seçilenlerin tehdit edici olmayan durumlarda bile iddialı olmadıklarını ve bir zorbayla karşılaşmadan çok önce korku yaydıklarını gösteriyor. Bunlar kendilerini savunamayan, içe kanapık çocuklardır.

Yaklaşık 7 yaşına kadar, zorbalar neredeyse herkesi seçer. Ondan sonra ise uygun gördükleri ve itaatkar kurbanları olacak kişileri seçerler. Zorbalar, yakalandıklarında gözle görülür şekilde üzülen ve arkadaşları ya da müttefikleri olmayan kurbanları severler. Araştırmacılar, kurban olarak seçilenlerin güvensizlik ve endişeye işaret ettiğini keşfettiler.

Çocuklarla ilgili araştırmalar, kurbanların zorbaların taleplerini kolayca kabul ettiklerini, bisikletleri, oyuncakları ve diğer oyuncakları teslim ettiklerini gösteriyor. Ağlarlar ve savunmacı bir duruş sergilerler; onların son derece göze çarpan acı ve ıstırap gösterileri, zorbaları ödüllendiriyor ve zorbanın egemenliğinin önemli bir işareti olarak hizmet ediyor. Mağdur olan çocuklar, saldırganlığa karşı caydırıcı değildir, bu da onları zorbalık yapmayan akranları tarafından bile sevilmemelerine neden olabilir.

Zorbalık Neden Bu Kadar Zararlı

Zorbalık, saldırganlık ve şiddetin, olmadığı durumlarda sorunlara kabul edilebilir çözümler olduğu şeklindeki örtük mesajı taşır. İşbirliği ve farklılıkların barışçıl çözümü, giderek daha bağlantılı hale gelen bir dünyayı desteklemektedir. Zorbalık yalnızca kurbanlarına değil, faillerin kendilerine de zarar verir. Çoğu zorba, saldırgan davranışları öğrenmeyi, bir işi tutmayı ve yakın ilişkiler kurmayı ve sürdürmeyi engellediğinden, yaşam boyunca onları aşağı çeken bir seyir izler.

Bazı zorbalar bu davranışı geride bırakır. Ancak çoğu yapmaz; saldırganlık çok istikrarlı bir sosyal etkileşim tarzıdır. Çocukken zorba olanların çoğu, saldırgan olmayan çocuklardan çok daha fazla suç işlemeye, eşlerini dövmeye, çocuklarını taciz etmeye ve yeni nesil zorbalar üreten antisosyal yetişkinlere dönüşüyor.

Seyirciler neden zorbaları durdurmuyor?

Zorbalar, saldırganlıklarını sık sık akranlarından oluşan bir izleyici kitlesinin önünde gerçekleştirirler ve bir izleyicinin varlığı, zorbanın güç hissini artırabilir. Ancak çevredekiler saldırganlığı nadiren durdurur; aslında gösterinin tadını çıkarabilirler. Durumu onaylamasalar bile mağdurdan hoşlanmayabilirler veya zorbanın misillemesinden korkabilirler.
Siber zorbalık
 
Gençlerin sosyal hayatı internete taşındıkça zorbalık da sosyal ortama geçti ve siber zorbalık geçtiğimiz on yılda önemli bir yeni sorun haline geldi. Zorbalık bir zamanlar büyük ölçüde okulla sınırlıyken, elde taşınan cihazların her yerde bulunması, zorbaların avlarına sürekli erişimini sağlıyor. Siber taciz özellikle rahatsız edici olabiliyor. Genellikle isimsiz olarak gerçekleştirilen siber zorbalık; kurbanların faillerin kim olduğu hakkında hiçbir fikri olmamasına sebep oluyor.
 
Siber zorbalığın anonimliği, anlamsızlık üzerindeki birçok kısıtlamayı ortadan kaldırdı ve saldırganlığın vahşiliğini artırdı. Gözlerine bakmak zorunda olmadığın zaman başkalarına acı ve ıstırap vermek daha kolaydır. Sürekli gelişen dijital teknolojiler, hedefler hakkında yanlış bilgi yaymanın yeni yollarını mümkün kılmaktadır.

Hem doğrudan taciz hem de ilişkisel saldırganlık internette gelişiyor. Siber zorbalar, sosyal medyada çok hızla bir şekilde yalan söylentiler yayabilir. Yanlış bir şekilde birinin kimliğine bürünebilir ve başkasının adına her türlü kötülüğü yapabilirler. Cinsel taciz ve siber taciz özellikle kadınları hedef almaktadır. Aktif zorbalık durduktan çok sonra, kötü niyetli bilgiler internette kalır ve zarar vermeye devam edebilir.

Bir Zorbayla Nasıl Başa Çıkılır?

Zorbalığa karşı en iyi savunma, sosyal olarak yetenekli olmaktır. Tüm çocuklara sosyal beceriler öğretmek ve kendi yeteneklerine güven geliştirmelerine izin vermek bunun için önemli bir adımdır. Küçük çocuklar için ebeveynler, çocuklarını zorbalığa karşı korumada son derece önemli bir konumdadır. Çocuklarının karşılaştığı sosyal zorlukları ve olası çözümleri rol yapma konusunda düzenli olarak sorgulayabilirler. Zorbalığa karşı en iyi ikinci savunma, uzaklaşmak ve karşı koymamaktır.
 
Araştırmalar, bir zorbayı durdurmanın en etkili yolunun çevredeki kişileri harekete geçirmek olduğunu göstermektedir; Sonuçta, görgü tanıkları zorbaları dikkatle ödüllendirir. Çoğu çocuk bir noktada zorbalığa tanık olduklarından, tüm çocuklara zorbalığı durdurmada oynayacakları önemli bir role sahip olduklarını öğretmek çok önemlidir. Bir zorba, konuşan ancak birkaç kişiyi hedef alması muhtemel olmayan bir kişiye misilleme yapmak için çaba gösterebilir.
 
Son on yılda, okullar zorbalıkla mücadele programlarını geniş çapta benimsemiştir. Bununla birlikte, etkinliklerine ilişkin rapor kartı karışıktır. Uzmanlar; zorbalığın çoğunun meydana geldiği yerlerin okullar olduğunu, ancak güç ve saldırganlık, duygu düzenleme becerileri veya sosyal becerilerin – zorbalık üzerindeki temel etkiler – öğretildiği yerlerde olmadığını açıklıyorlar.