A Yorum
  Acilis Sayfasi Yap Sik Kullanilanlara Ekle  

   
A yorum Kurum
iletisim
login
yayin ilkeleri...



yazi dizileri

Yazı karekteri : (+) Büyük | (-) Küçük

Uykuda Sevmek

Kategori Kategori: Felsefe | Yorumlar 0 Yorum | Yazar Yazan: Berna K. Mutlu | 29 Mayıs 2021 01:24:46

Ben Allah’a inanmayanlardan çok, inandığını söyleyenler arasından kendini bilmeyenlerden korkarım. "Kendini bilen Rabbini bilir." demişler. Kendini tanımayan, kendindeki Rabbi nasıl tanısın? Üstelik kendini bilmeyen inananlar, sırf inandıkları için doğru yolda olduklarını zannederler. Ne tehlikelidir o zan. Ne tehlikelidir bildiğini sanmanın kibri. Doğru bildikleri ile kendine ve başkasına verdiği zararı göremeyenler, görmek istemeyenlerdir onlar. İşte içimizdeki şeytan.

Hem nefsimizde pusudadır, hem başka nefislerde. Halbuki ayeti bile var, doğru yolun üzerinde pusu kurulur ancak. O yüzden şeytanımız sağdan yaklaşır. Uyanık değilsen, yani davranışların, düşüncelerin otomatik pilotta ise sorgulama da olmaz. Sorgulanmayan bir hayat yaşanmaya değmez, demiş Sokrates.



"Neden verdim bu tepkiyi?", "Ne düşündüm de böyle davrandım?", "Bunu düşünmek ne hissettirdi ve neden öyle hissettirdi?", "Düşünme biçimimi belirleyen ne?", "Her şey benim anladığım gibi mi, benim bildiğim kadar mı?" gibi,  gerek duygu ve düşüncelerimizin kaynağını, gerek dünyayı anlamak için sorgulamadan yaşayanlar, kendi programladıkları rüyaları görerek uyuyorlar.  Mevlana'nın da dediği gibi, "Ayık olmayan kişinin her söylediği söz — dilerse tekellüfe düşsün, dilerse haddinden fazla zarafet satmaya kalkışsın — yaraşır söz değildir."

Sorular çoğaltılabilir. Cevaplar kesin olmasa veya bir sorunun tek bir cevabı olmasa bile, bu sorgulama ve düşünme gayreti hayata bambaşka bir bakış ve anlam kazandırır. Gençliğimde yazdığım defterlerde kullanmayı seçtiğim ilk imzam soru işareti idi. Sorular cevabı bulmaktan daha önemliydi. Bir cevap bir sorunun işini bitiriyor, önünü kesiyor, sınırlandırıyordu. Soru, düşünmeye devam etmek demekti. Tek bir kavrayışa tutunup gerçeği kaçırma tehlikesine düşmemek. Belki de  bu yüzden belli bir isim (ad ya da soyad gibi) kullanmaya özenip, onunla övünmedim varlık göstermek için. Kimlik olarak bir isim kullanmak bile bir şeyi sınırlamak demekti o zamanki aklıma göre.

Neden sorularla yoralım o güzel kafalarımızı?  

Evet , insan eski uykularına dönmek istiyor, bildiği en tatlı kaçışlarına. Çünkü orada tanıdık bir rahatlık var. "Huzurum kaçmasın, rahatım bozulmasın" diye nelere katlanıyor insan. Düşünmek de düşündüren ile mesai geçirmek de istemiyor, keyfe keder yaşama yolcuları. Yanılsa da, yanlış yolda olsa da kolay olan cazip geliyor. Bu cazibenin temelinde sadece alışkanlıklar değil, korkular da var. Bilinmezliğe ve canının bildiğin yerden yanmasının dışındaki acılara dair korkuların.  Aslında, rahatsız yastıktan da olmamak için, tutulmuş boyunla gezip, sözde erdemliler gibi fazla şeye tamah etmiyorum pozların.

On sekiz  yaşımdayken on üç yaşında Heybet isimli  bir kızla tanışmıştım. Parası olanın turist olarak gitmek istemeyeceği bir yerde yaşıyordu. Anladığım kadarıyla en büyük cesaret örneği, evinin bulunduğu bahçeyi çeviren duvarların dışından tur atmaktı. Şarkıda adı geçen Ünzile misali. Bana bunu öyle bir heyecanla teklif etmişti ki, başta ne demek istediğini anlamadığımı sandım. Daha büyük cesaret isteyen işlere yanaşmamasının nedeni, büyüklerinin bildiğini iddia ettiklerine inanmasıydı. Anne babası,  öğretmeni ne anlattıysa hiçbir süzgeçten geçirmeden kabul etmiş ve hepsinin dinlerinin emri olduğuna inandırılmıştı. Belki de o coğrafyada birçok yetişkinin doğru kabul ettiği, aslında bilgi olmayan bu inanışlar çerçevesinde, yaptığını düşündüğü tüm yanlışlar için derin bir suçluluk içindeydi. En başta kalbindeki istekler ve dünyaya olan ilgi ve merakı konusunda. Ona, anne babasının da yanlış yapabileceğini, yanlış bilebileceğini düşündüğü zamanlarda, dedikleri gibi saçlarından tutuşturup yavaş yavaş yakacak bir Tanrı’ya inanmadığımı söylediğimde, öyle bir baktı ki kendimden utandım. Acaba kaçışlarını yıkmakla kalbini de yıkıyor muyum, diye. Soru sormakla, anlamak istemekle hata yapmış olmadığını ve bunun için dayak yemeyi hak etmediğini anlatmaya çalıştığımda, onun sorularını kaldıramayacak ya da cevap aramasına yardım edemeyecek yetişkinlerle yaşadığını düşünemeyecek yaştaydım ben de. O yüzden biraz sınırları zorladığımı, amacına hizmet etmeyen öğütler verdiğimi kabul etmem için, benim de bizi saran koşulların gerçekliğini anlayacak yaşa gelmem gerekti. En fazla öteki tarafına geçebildiği o duvarların sınır teşkil ettiği mahallerde yaşamak için de, o duvarları aşıp gitmek için de bazı şeyleri öğrenmesi gerekiyordu.  Bu öğrenme sadece birinin anlatmasıyla olsaydı,  tüm okuduklarımız hücrelerimize iner, adeta programlardı bizleri. Veya değişim yaratmaya sadece tecrübe edinmek  yetseydi,  onca mükerrer yaşantı, içinden bir türlü çıkamadığımız döngüleri kırmaz mıydı?

Belki de o güzel kafaları yorma gerekliliği burada kendini gösteriyordur. Madem bir akla sahibiz, çalıştırıp, doğru kullanıp çok boyutlu görmenin ve anlamaya çalışmanın mecburiyeti içindeyiz. O aklı başka türlü kullanmanın yollarını araştırmalıyız. Ne hazıra konduklarımızla  ne doğrudan tecrübe ettiklerimizle aradığımızı bulmaya yetecek bilgiyi elde edebiliyoruz. Aradığımız, öncelikle sorularımızda, bu sorulara yanıt ararken kullandığımız yöntemlerde, bulduğumuz yanıtlarda bir ölçüde tatmin olduğumuz düşünsel gelişme. Bu düşünsel gelişme, ancak aklın tüm imkanlarını kullanarak, düşünme sürecinde farklılaşmak ile mümkün. Daha sonra eylemlerimize ve davranış alışkanlıklarımıza yansıyarak hayata geçiyor. Tabi kendi küçük, verimsiz, sevimsiz ve sevgisiz dünyalarımızda uyurgezer gibi dolana dolana ömür bitirmek istemiyorsak.

Bu satırları yazarken kendime bile ilginç geldi, aklı kullanarak sevebilmenin imkanı. Çünkü eksik akıl doğru da sevemiyor. Aşkı doğru anlasaydık, kalbin içine bir taraftan  girmiş bir taraftan çıkmış ok sembolü ile mi anlatırdık? Seven kalp yara mı almalı? Sevginin ne olduğunu düşünmeden yaşamamız değil midir, yapıcı olmak yerine yıkıcı olmamızın nedeni? Bu yanlış düşünme biçimlerimizden değil midir, "ya benimsin ya kara toprağın" anlayışını sadakat sanmalarımız? Gerçekten sevdiğimiz için mi bu zorbalıklarımız, hoyratlıklarımız, birbirimize yaptıklarımız?

Sağına selam verip soluna döner dönmez dedikodu yapanlar... Azıcık bilgisi ile konferans vermeye soyunanlar... Devşirme tuğlayla şato yapmaya özenenler...Had, hudut bilmeden başkasının işine, hayatına el, kol, dil uzatanlar... Ne ilginçtir ki herkes bunları birini ya da bir şeyi sevdiği için veya severek yaptığını iddia ediyor!

Ben artık en çok kendini sorgulamadan samimi olduğunu iddia edenlerden korkuyorum... "Yalandan korkarım diyerek" yalan söyleyenlerden... Her türlü kötülüğü başkasında görenlerden... Ve tabii kendimizi bilmezken samimi olacağım diye nafile lakırdı etmekten... O yüzden susarsam ne olur dostlar küfürden saymasın. "Örtüleri kaldırınca hakkıyla sevebilir miyiz?" anlama niyetimden bilsin. Çünkü anlamadan konuşmam gerekirse, ne söylemeliyim  gerçekten bilmediğim ve bilir gibi rol  yapmaktan imtina ettiğim bir zamandayım. Ve ağızlarından çıkanların ne kadarı dinlenmeye değer tartmadan konuşanların yorgunuyum.

Ustalarımdan birinin de dediği gibi: Beden buluğa erdiğinde eşini, akıl buluğa erdiğinde aslını ararmış. Akıllarımız aslını arayacak kemale doğru yol alsın da eş dost ile oralarda buluşalım inşallah...
 


Facebook'ta paylaş   |   Twitter'da paylaş


 | Puan: 10 / 2 Oy | Yazdırılabilir SayfaYazdır

Yorumlar


Henüz Yorum Yazılmamış

Yorum Yazın



KalınİtalikAltçizgiliLink  
Simge Ekle

    

    

    

    







Türkiye Cumhuriyeti mutlu, başarılı ve utkulu olacaktır
YILMAZ GÜNEY’E DAİR ekitab
Dünya Sağlık Örgütü: Yeni Kovid-19 varyantı ölümleri arttırabilir.
Yazarlarımızdan Sevgili Aykut Yazgan’ı kaybettik
Yurt dışına göç eden Türk vatandaşları: 2022'de son 7 yılın rekoru kırıldı

Hollanda'da aşırı sağcı Wilders'in seçim zaferi
Avustralya ulusal dijital kimlik sistemine geçiyor
İsrail - Hamas çatışmasında savaş suçu işleniyor mu?
Türkiye’de 21 yılda 15 bini aşkın arazi, 289 bini aşkın konut ve işyeri yabancılara satıldı
FRANSA İKTİDAR CEPHESİ DERSLERİ HAL VE GİDİŞ: SIFIR

Birleşmiş Milletler’den 48 ülke için korkutan rapor
Daron Acemoğlu: Türk halkını zor günler bekliyor
Türkiye’de yıllık et tüketimi 10 kg dan az
Çin Alman otomobillerini tahtından ediyor.
Acemoğlu: 15 yıl Türkiye için fırsat penceresi bunu harcarsa sonu trajik olur

İçinden hiç tren geçmeyen Dalaman tren garı…
İngiltere'de yeni bir domuz gribi varyantının insandaki ilk vakası tespit edildi.
Gerçek insan değil ama ayda binlerce dolar kazanıyor
ANA(KADIN)LARIN SESİ
Dünya genelinde kanser vakalarında büyük artış

"DUHOK KONUŞUYOR" ekitap
ENTERNASYONAL
REMZİ RAŞA’YI ANMAK İÇİN
GREV HAKKI TARTIŞILIYOR, TANINIYOR
“İŞÇİLER SAHAYA İNMELİ”, BÜLENT ECEVİT’LE SÖYLEŞİ

Senede bir gün
SABİTESİZ GÖRECELİ OLABİLİR Mİ?
Ana gibi yar, Anadolu gibi diyar olmaz
HÜMANİZMANIN KANITLANMASI
YABANCILAŞMA

Türkiye, Avrupa’nın atık deposu mu?
Kuzey Denizi'nde sızıntı korkusu
AKBELEN ORMANI DİRENİYOR
Akbelen Ormanı'ndaki çevre direnişi
WMO aşırı sıcaklarda kalp krizi ve ölüm uyarısında bulundu

Yaşgünün Kutlu Olsun James Webb Uzay Teleskobu
Su ve deterjan olmadan çalışan bir çamaşır makinesi
Akıl okuyabilen robot tasarladılar
Sanal Gerçeklik, Artırılmış Gerçeklik , Metaverse, Sanal Uzay Nedir?
Apple'dan iPhone Uygulamalarına Dev Zam: 1 Dolarlık Uygulama 17 TL Oldu

Şempanzeler rakiplerine karşı savaş stratejileri kullanıyor.
Kazakistan'da 3.400 yıllık erken dönem Türk piramidi bulundu
Avustralya’da Dingolar “Neredeyse İnsan” statüsündeydi.
'Kayıp sekizinci kıta' Zelandiya ilk kez nasıl haritalandırıldı, sonuçları ne olabilir?
İnsanların ataları 'yeryüzünden silinme noktasına gelmiş olabilir'

Dünya cinsiyet eşitliği konusunda ne durumda?
Türkiye Avrupa’da lider, dünyada 14. Sırada
Türkiye'de su krizi araştırması yayımlandı
Suudi Arabistan yüzlerce göçmeni öldürdü
Yalan haberlere neden inanıyoruz?

ABİDİN DİNO PULU
Göbeklitepe'deki son keşifler ne anlama geliyor?
AYKUT YAZGAN’I OKUMAK
Megapik “Yeniden” adlı kitabın yazarı Dr. Meltem Hınçal ile bir söyleşi....
Mektub var, Ragip Duran’dan

HAŞHAŞİLER
Hangisi Yener
VİCDANIN VAR MI?
QUO VADİS
Irkçılığın eli barut ve benzin kokuyor, yüzü ölüm

Amerika’da Ayrımcı Politikalar ve Siyahi Mücadele Tarihi
Dünyanın İlk Destan Kahramanı: Gılgamış
Antik Çağlarda Kendi Memleketlerine Karşı Savaşan Paralı Askerler
Sümer Atasözleri ve Özdeyişler
Museviliği benimsemiş tek Türk devleti : Hazarlar


kose yazarlari En Cok Okunanlar
Son 30 günde en çok okunanlar
En Cok Okunanlar










Basa git