A Yorum
  Acilis Sayfasi Yap Sik Kullanilanlara Ekle  

   
A yorum Kurum
iletisim
login
yayin ilkeleri...



yazi dizileri

Yazı karekteri : (+) Büyük | (-) Küçük

Bir Tren Gördüm Sanki...

Kategori Kategori: Kültür/Sanat | Yorumlar 0 Yorum | Yazar Yazan: Elif Sezen | 14 Temmuz 2016 12:01:26

Deniz Günal’ın İstasyon Öyküleri adlı kitabını okuduktan sonra Melbourne artık eski Melbourne değil benim için: “...her şeye gülümseyen Japon turistler... birbirlerini ilk ve son kez görüyormuşçasına hayranlıkla seyredip öpüşen çiftler...bisikleti ile çevrende daireler çizen, sepetinde koca bir dosya ile boyalar taşıyan o uçuk ressam...” (s.16) ve daha birçokları olağanlıklarıyla güzelleşen büyülü birer kahramana dönüşüyor bu yapıtta.

Nitekim, Melbourne’daki istasyonlar arası gizli yaşam haritaları yaratan Günal için tren istasyonları ve vagonlar, yeniden ve yeniden keşfedilmeyi bekleyen var oluş sahaları gibidir.

Kitabın ilk bölümünün girişindeki Bir adlı öyküde yoğun bir şiirsellik söylemi göze çarpmaktadır. Öyle ki ben bu tarzdaki öykülerde düzyazıya dönüşmüş uzun bir şiir görüyorum; estetiğini farklı yaşamsal öğelerden fazla fazla almış, kendi söylemini oluşturmuş çok sesli bir şiir. Şavkar Altınel’in de belirttiği gibi “Şiirin estetiği kendi içinden kaynaklanır. Bu estetik, hayatın rastgele öğelerinin şairin bakış açısından görüldüklerinde belli bir biçim, doku, uyum ve anlama kavuşmalarından başka birşey değildir. Şiir, hayatın bir an için böyle bir biçim ve anlam oluşturacak şekilde görülmesi ve yaşanmasıdır. Şiirin dili de bu yaşamanın ifadesidir.”(s.77)

Bu şiirsel dünyada berraklaşan zihnin, hem bilinç hem de kalp düzeyinde kavramaya yeltendiği var oluş halleri, nesneler, acı ve acıyı cesurca karşılayıp yaşamanın getirdiği aşkınlık hali cezbediyor yazarı: “Trende biri ıslık çalıyor. Gözüme güneş giriyor, yaşarıyor gözüm, bakışım değişiyor gözyaşının üzerinde kırılan ışıkla, yeşile kesiyor dünya. Metal, tel, plastik, insan, taş, duvar aynı renkte eriyor.”(s.27) Deniz Günal, böylelikle, trende var olabildiği, o gürültülü ve hareket eden, her durakta duran vagonda kendisi olabildiği süreçte devingen yaşam enerjisini ve sevinci yeniden keşfediyor. İnsancıl yanını kuvvetlendiriyor; daha da çok sevmeyi öğreniyor insanları. Kah kabul etmenin kah sorgulamanın getirdiği özgürlüğü seçiyor. Ama yine de sorguluyor: “İnsanı mı aslında sürekli değişen bakışı mı seviyorum?”(s.28) diye soruyor kendi kendine.

“Trenin uzaktan sesini duyunca içim kıpırdar. Işıkları, düdüğü ile sanki bir masaldan çıkmışcasına gelişi hoşuma gider. Her gün trene binsem de, ilerdeki ağaçcıkların gizlediği kıvrımdan öterek, tıkırdayarak çıkıp gelmesi beni hep şaşırtır, mutlu eder. Sanki büyülü bir ülkeden geliyormuş, daha önce hiç gitmediğim bir yere, hiçbir sorumluluğumun olmayacağı bir masal ülkesine götürecekmiş beni gibi. Ama doğrusu bu istasyondaki kalabalık ile masal ülkelerine falan gitmem, en fazla şehre inerim onlarla. İnsan büyülü bir yerlere gidecekse sevdikleriyle gitmeli, çocukları eteklerinin altında olmalı […] Eğer trene binmem gerekmeseydi, tren raylarının ağaçlar, evler arasından akıp gidişini izleme, düşüncelerimi, pişmanlıklarımı rayların akışına salma olanağım olmasaydı, başka çeşit mutluluklar bulurdum elbette, ama zorlanırdım.”(s.21-22)

Yalnızlığı da sorguluyor Günal böylece...yalnızlık (daha doğrusu gerektiğinde yalnız kalabilme cesareti) erdemi görünür kılar çünkü...egonun insan ruhuna ağır gelen yüklerini, şımarıklıklarını azaltır, maskelerini indirir onun. Öyle ki yalnızlığı görkemli bir cüppe gibi giydiriyor okuyucuya, sevdiriyor yalnızlığı ve yalnız kalabilme, yalnızken sorgulayabilme cesaretini. Yalnızlığa rağmen kendini aşmaya yüreklendiriyor, çünkü kalabalıklar içindeki sessiz kalma hali -o içsel gözlemci- korkutmuyor artık. Charles Bukowski’nin de belirttiği gibi, “seçilmiş bir yalnızlık, insanın sahip olabileceği en büyük lükstür.”

Görkemli, meşhur saatli Flinders İstasyonuna yaklaşınca işte böyle kendisiyle baş başa kalır yazarımız. Sığınacak, varacak yer kalmamıştır: “Tünelin karanlığında ayna gibidir camlar. Kendime bakarım yine. Benim yüzümdür, hem de değildir, başka bir boyuttan bakıyordur bana, başka bir zamandan. Ele geçirilemez, böylelikle de daha iyi, daha güçlü, daha kendim olduğum bir zamandan. İnsan nasıl camın içindeki kendi olabilir?”(s.23) Okuyucunun zamanını esnetiyor böylece Günal, “o içi tıka basa dolu miniminnacık an”dan yola çıkıyor, oynuyor onunla, yoğurup, arındırıp, sağaltıp ta geri veriyor okuyucuya o anı.

Günal’ın İstasyon Öyküleri gecikmiş bir farkındalıkla ışıldıyor, gözden gönülden saklı dünyalarımızın tozlu kaldırımlarında.

Kaynakça:
Deniz Günal, İstasyon Öyküleri, Ve Yayınevi, İstanbul, 2016
Şavkar Altınel, ‘Sözcükten Sözcüğe Gezerken’, Soğuğa Açılan Kapı: Şiir Üstüne Yazılar, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 2003

Facebook'ta paylaş   |   Twitter'da paylaş


 | Puan: 10 / 3 Oy | Yazdırılabilir SayfaYazdır

Yorumlar


Henüz Yorum Yazılmamış

Yorum Yazın



KalınİtalikAltçizgiliLink  
Simge Ekle

    

    

    

    







Türkiye Cumhuriyeti mutlu, başarılı ve utkulu olacaktır
YILMAZ GÜNEY’E DAİR ekitab
Dünya Sağlık Örgütü: Yeni Kovid-19 varyantı ölümleri arttırabilir.
Yazarlarımızdan Sevgili Aykut Yazgan’ı kaybettik
Yurt dışına göç eden Türk vatandaşları: 2022'de son 7 yılın rekoru kırıldı

Hollanda'da aşırı sağcı Wilders'in seçim zaferi
Avustralya ulusal dijital kimlik sistemine geçiyor
İsrail - Hamas çatışmasında savaş suçu işleniyor mu?
Türkiye’de 21 yılda 15 bini aşkın arazi, 289 bini aşkın konut ve işyeri yabancılara satıldı
FRANSA İKTİDAR CEPHESİ DERSLERİ HAL VE GİDİŞ: SIFIR

Birleşmiş Milletler’den 48 ülke için korkutan rapor
Daron Acemoğlu: Türk halkını zor günler bekliyor
Türkiye’de yıllık et tüketimi 10 kg dan az
Çin Alman otomobillerini tahtından ediyor.
Acemoğlu: 15 yıl Türkiye için fırsat penceresi bunu harcarsa sonu trajik olur

İçinden hiç tren geçmeyen Dalaman tren garı…
İngiltere'de yeni bir domuz gribi varyantının insandaki ilk vakası tespit edildi.
Gerçek insan değil ama ayda binlerce dolar kazanıyor
ANA(KADIN)LARIN SESİ
Dünya genelinde kanser vakalarında büyük artış

"DUHOK KONUŞUYOR" ekitap
ENTERNASYONAL
REMZİ RAŞA’YI ANMAK İÇİN
GREV HAKKI TARTIŞILIYOR, TANINIYOR
“İŞÇİLER SAHAYA İNMELİ”, BÜLENT ECEVİT’LE SÖYLEŞİ

Senede bir gün
SABİTESİZ GÖRECELİ OLABİLİR Mİ?
Ana gibi yar, Anadolu gibi diyar olmaz
HÜMANİZMANIN KANITLANMASI
YABANCILAŞMA

Türkiye, Avrupa’nın atık deposu mu?
Kuzey Denizi'nde sızıntı korkusu
AKBELEN ORMANI DİRENİYOR
Akbelen Ormanı'ndaki çevre direnişi
WMO aşırı sıcaklarda kalp krizi ve ölüm uyarısında bulundu

Yaşgünün Kutlu Olsun James Webb Uzay Teleskobu
Su ve deterjan olmadan çalışan bir çamaşır makinesi
Akıl okuyabilen robot tasarladılar
Sanal Gerçeklik, Artırılmış Gerçeklik , Metaverse, Sanal Uzay Nedir?
Apple'dan iPhone Uygulamalarına Dev Zam: 1 Dolarlık Uygulama 17 TL Oldu

Şempanzeler rakiplerine karşı savaş stratejileri kullanıyor.
Kazakistan'da 3.400 yıllık erken dönem Türk piramidi bulundu
Avustralya’da Dingolar “Neredeyse İnsan” statüsündeydi.
'Kayıp sekizinci kıta' Zelandiya ilk kez nasıl haritalandırıldı, sonuçları ne olabilir?
İnsanların ataları 'yeryüzünden silinme noktasına gelmiş olabilir'

Dünya cinsiyet eşitliği konusunda ne durumda?
Türkiye Avrupa’da lider, dünyada 14. Sırada
Türkiye'de su krizi araştırması yayımlandı
Suudi Arabistan yüzlerce göçmeni öldürdü
Yalan haberlere neden inanıyoruz?

ABİDİN DİNO PULU
Göbeklitepe'deki son keşifler ne anlama geliyor?
AYKUT YAZGAN’I OKUMAK
Megapik “Yeniden” adlı kitabın yazarı Dr. Meltem Hınçal ile bir söyleşi....
Mektub var, Ragip Duran’dan

HAŞHAŞİLER
Hangisi Yener
VİCDANIN VAR MI?
QUO VADİS
Irkçılığın eli barut ve benzin kokuyor, yüzü ölüm

Amerika’da Ayrımcı Politikalar ve Siyahi Mücadele Tarihi
Dünyanın İlk Destan Kahramanı: Gılgamış
Antik Çağlarda Kendi Memleketlerine Karşı Savaşan Paralı Askerler
Sümer Atasözleri ve Özdeyişler
Museviliği benimsemiş tek Türk devleti : Hazarlar


kose yazarlari En Cok Okunanlar
Son 30 günde en çok okunanlar
En Cok Okunanlar










Basa git