|
|
Zizek in Wall StreetKategori: Ayorum Güncel | 0 Yorum | 27 Ekim 2011 16:35:32 Biz hepimiz kaybedenleriz ama esas kaybedenler Wall Street'tekiler. Onlar bizim milyarlarımızla kurtarıldılar. Bize sosyalist deniyor ama burada sosyalizm her zaman zenginler için var. Bize diyorlar ki siz özel mülkiyete saygı duymuyorsunuz ama 2008 finansal krizinde, haftalar boyu gece gündüz çalışsak yapamayacağımız kadar çok, güç bela kazalmış özel mülkiyet yok edildi.
Size hayalperest olduğumuzu söylüyorlar. Gerçek hayaplerestler herşeyin sonsuza kadar olduğu gibi devam edeceğini düşünenlerdir. Biz hayalperest değiliz. Biz bir hayalin kabusu dönüşmesinden uyananlarız. Biz hiçbir şeyi yıkmıyoruz. Biz sistemin kendini nasıl yok ettiğine şahit oluyoruz. Bu klasik sahneyi çizgi filmlerden biliyoruz. Kedi uçuruma varmıştır ama yürümeye devam eder, altında birşey olmadığı gerçeğini inkar ederek. Aşağı bakıp fark ettiğinde ise zaten düşüyordur. Biz oradaki Wall Street'teki baylara diyoruz ki "hey aşağıya bakın". 2011 Nisan ortasında Çin Halk Cumhuriyeti hükümeti alternatif gerçekliği ve zamanda yolculuk hikayelerini içeren tüm TV programları, filmleri ve romanları yasakladı. Bu Çin için iyiye işaret. Demek ki hala alternatifler hakkında hayal edebilen insanlar var ki hayal etmek yasak ediliyor. Burada ise bizim böyle bir yasağa ihtiyacımız yok çünkü yöneten sınıf hayal etme kapasitemizi bile baskı altına aldı. Sürekli izlediğimiz filmlere bir bakın. Dünyanın sonunu tahmin etmek çok kolay. Bir asteroid hayatı sona erdiriyor falan. Ama kapitalizmin sona erebileceğini tasavvur edemiyorsunuz. Öyleyse burada ne yapıyoruz? Size komünist zamanlardan eski, çok harika bir fıkrayı anlatayım. Bir adam Doğu Almanya'dan Sibirya'ya gönderilir çalışmak için. Göndereceği mektupların sansürden geçeceğini bildiği için arkadaşlarına der ki: "Bir kod oluşturalım. Eğer benden gelen mektup mavi mürekkeple yazılmışsa yazdıklarım doğru demektir. Eğer kırmızıyla yazılmışsa yalan demektir." Bir ay sonra arkadaşları ilk mektubu alırlar. "burada herşey çok güzel. Dükkanlar güzel yiyeceklerle dolu: Sinemelar Batı'nın iyi filmlerini gösteriyorlar. Daireler büyük ve lüks. Alamadığımız tek şey kırmızı mürekkep." İşte biz böyle yaşıyoruz. her türlü özgürlüğümüz var ama ihtiyacımız olan kırmızı mürekkep: tutsaklığımızı kolay anlaşılır kılacak bir dil. Bize öğretilen şekilde özgürlüğü konuşmak- teröre karşı savaş, vs- özgürlüğü tahrif ediyor. Ve sizin burada yaptığınız bu. Bize kırmızı mürekkebi vermek. Bir tehlike var. Kendinize aşık olmayın. Burada iyi zaman geçiriyoruz. Ama hatırlayınız ki karnavallar ucuz olur. ÖNEMLİ OLAN BİR SONRAKİ GÜNDÜR, NORMAL HAYATLARIMIZA DÖNMEK ZORUNDA OLDUĞUMUZ ZAMANDIR. O zaman bir değişiklik olacak mı? Bu günleri "aa o zaman gençtik ve çok güzeldi" diye hatırlamanızı istemiyorum.Temel mesajımızın "ALTERNATİFLERİ DÜŞÜNME SERBESTİMİZ" olduğunu unutmayın. Tabular yıkıldıysa, yaşayabileceğimiz en iyi dünyada yaşamıyoruz demektir. Ama önümüzde uzun bir yol var. Yüzleşmemiz gereken zor sorular var. Neyi istemediğimizi biliyoruz. Ama neyi istiyoruz? Hangi sosyal örgütlenme kapitalizmin yerine geçebilir? Ne tür yeni liderler istiyoruz? Hatırlayın. Problem yozlaşma veya açgözlülük değil. Problem sistemin kendisi. Sizi yozlaşmaya zorluyor. SADECE DÜŞMANLARA DEĞİL, BU SÜRECİ SULANDIRMAYA ÇALIŞAN SAHTE ARKADAŞLARA DA DİKKAT EDİN. Kafeinsiz kahve, alkolsüz bira, yağsız dondurmada olduğu gibi bunu da zararsız bir ahlaki protestoya çevirmeye çalışacaklar. Kafeinsizleştirilmiş bir sürece. Ama burada olmamızın sebebi bir Coca Cola tenekesini geri dönüşüme vermenin, bir yardım kurumuna bir iki dolar bağış yapmanın veya aldığınız Starbucks kahvenin %1'inin üçüncü dünyada aç bir çocuğu doyurmasının bizi iyi hissettirmesiyle yetineceğimiz bir dünyadan bıkmamızdır. Eğer komünizm 1990'da yıkılan sistem demekse biz komünist değiliz. Unutmayın ki o komünistler bugünün en acımasız ve efektif kapitalistleri. Bugün Çin'de, sizin Amerikan kapitalizminizden daha dinamik bir kapitalizm var ama orada demokrasiye ihtiyaç yok. Bu demektir ki kapitalizmi eleştirdiğinizde, sizi demokrasiye karşıtlıkla fişlemelerine izin vermeyin. DEMOKRASİ VE KAPİTALİZM ARASINDAKİ EVLİLİK BİTMİŞTİR. DEĞİŞİM MÜMKÜNDÜR. Bugün olasılık dahilinde diye algıladığımız nedir? Medyayı takip edin yeter. Bir yandan teknoloji ve sekste herşey mümkün görünüyor. Aya seyahat edebilirsiniz, biyogenetik sayesinde ölümsüzleşebilirsiniz, hayvanlarla veya herhangi bir şeyle seks yapabilirsiniz ama toplum ve ekonomi alanına bir bakın. Bu alanda neredeyse herşey imkansız olarak görülüyor.Zenginler için vergileri birazcık yükseltmek istiyorsunuz. Size bu imkansız diyorlar. Rekabetçiliğimizi kaybettik. Sağlık hizmetleri için daha fazla para istiyorsunuz, "imkansız bu totaliter devlet demektir" Dünyada yanlış olan bir şey var, ölümsüzleştirilebileceğinizin vaad edildiği bir yerde sağlık hizmeti için birazcık daha fazla para harcayamıyorsunuz. Belki de önceliklerimizi düzgün belirlememiz gerekiyor. Biz daha yüksek bir yaşam standardı istemiyoruz. Daha iyi bir yaşam standardı istiyoruz. Komünist olmamızın manası sıradan insanı (halkı) düşünüyor olmamızdır. Doğanın ortak alanlarını. Entellektüel mülkiyet ile özelleştirilen müşterekleri. Biyogenetik müşterekleri. Bunun için, yalnızca bunun için savaşmalıyız. Komünizm kesinlikle başarısız oldu ama halkın sorunları burada. Bize Amerikalı olmadığımızı söylüyorlar. Ama kendine gerçek Amerikalı diyen muhafazakarlara ve köktendincilere bir şeyin hatırlatılması gerekiyor: Hristiyanlık nedir? Kutsal ruhtur. Kutsal ruh nedir? Birbirine sevgiyle bağlı inanların eşitlikçi topluluğudur ve bunun içinde yalnız kendi özgürlükleri ve sorumlulukları vardır. Bu açıdan kutsal ruh buradadır. Orada, Wall Street'te ise kafir idollere tapan putperestler var. Öyleyse ihtiyacımız olan şey sabırdır. Korkum şu ki, gün gelecek evlerimize döneceğiz ve sonra senede bir kere buluşup bira içerek ve nostaljik bir şekilde hatırlayıp "ne güzel zaman geçirmiştik" diyeceğiz. Bunun olmayacağına dair kendinize söz verin. Biliyoruz ki İNSANLAR BAZEN GERÇEKTEN ÇOK İSTEMEDİKLERİ ŞEYLERİ ARZULARLAR. GERÇEKTEN ARZULADIĞINIZ ŞEYLERİ İSTEMEKTEN KORKMAYIN. Çok teşekkür ederim. Slavoj Zizek | 4 Ekim 2011 ÇEVİREN: EYLEM DELİKANLI *** Slavoj Žižek kimdir? Slavoj Žižek (Okunuşu: Slavoy Jijek) (d. 21 Mart 1949 Ljubljana, Slovenya) Sloven Marksist sosyolog, filozof ve kültür eleştirmeni. Ljubljana, Slovenya'da (o tarihte Yugoslavya'nın bir parçasıydı) doğdu. Felsefe doktorasını Ljubljana'da aldı ve Paris Üniversitesi'nde Psikanaliz eğitimi gördü. Batı ülkeleri tarafından saygı görmesinden ötürü sosyalist Yugoslavya'da fazla baskıya maruz kalmadığını belirtmektedir. 1990 yılında Slovenya Cumhuriyeti Başkanlığı için Slovenya Liberal Demokrat Partisi'nin adayıydı. Žižek popüler kültürün yeniden okunmasında Jacques Lacan'ın çalışmalarını kullanmasıyla ünlüdür. Şu konuları da içeren sayısız konuda yazmaktadır; ideoloji, köktendincilik, hoşgörü, politik doğruluk, küreselleşme, öznellik, insan hakları, Lenin, mit, internet, postmodernizm, çok kültürlülük, post-marksizm, David Lynch ve Alfred Hitchcock. Düşünürün sevdiği ve önerdiği filmler Hero'dan Korkunç Ivan'a kadar çeşitlilik göstermektedir. Çağdaş felsefenin görmezden gelinemeyecek önemli bir ismidir.
YorumlarHenüz Yorum Yazılmamış Yorum Yazın
|
| Tüm Yazarlar |
|