A Yorum
  Acilis Sayfasi Yap Sik Kullanilanlara Ekle  

   
A yorum Kurum
iletisim
login
yayin ilkeleri...



yazi dizileri

Yazı karekteri : (+) Büyük | (-) Küçük

Babama Mektuplar (1)

Kategori Kategori: Babama Mektup | Yorumlar 4 Yorum | Yazar Yazan: Şule Sencer Töreci | 05 Ocak 2010 04:35:36

Sevgili babacığım, nereden esti ise sana bu gün bir mektup yazmaya karar verdim. Mektubuma şimdi başlıyor olsam da, ne zaman bitireceğim hakkında en ufak bir fikrim yok. Sana anlatacak o kadar çok şeyim var ki...

Bu Dünya’dan mezuniyetinin ardından tam 20 yıl geçti ve ben, bu acelenden ötürü sana karşı hala öfke doluyum. Niçin üçer beşer atlayıp çıktı  basamakları? Nereye yetişecekti? Neden arada  merdiven sahanlıklarında dinlenmedi? Hep kafamda dönüp duran sorular. Belki o zaman çok daha kolay alışırdım yokluğuna. Tek bir günün içine nasıl da sığdırdın herşeyi, nasıl öylece çekip gittin anlaşılır gibi değil. Kalp krizi bahane. Aslında senin o bitip tükenmek bilmeyen enerjini düşündükce “Bu tam da sana uygun bir gidişti” demekten kendimi alamıyorum. Gidişin öylesine ani oldu ki, diplomanı bile elimize tutuşturdular alel acele, biz ise ardından öyle baka kaldık. Senin mezuniyet “Cumhuriyet” gazetesine de haber oldu. Sanırım bizler gibi onlar da çok şaşırmışlardı bu oldu bittiye. Her ne kadar koltuklarım kabardı ise de başarı puanlarını listelediklerinde... Yine de... Biliyorsun işte.

Buraya kadar yazdıklarımı bir “flash back” olarak yorumla lütfen. Artık  bu erken gidişe eskisi kadar öfke duymuyorum. “Üstelik” diyorum “ne kadar da haklıymış acele etmekte.” Bak bu gün benim ve benim gibi milyonların yaşadığı ve tanık olduğu gönül kırıkları ve şaşkınlıklardan uzak, kariyerini tamamlamaya vermişsin kendini ne güzel. Ne mutlu sana.

Sen gittikten sonra çok geçmedi, Dünya’ya bir küreselleşme kavramıdır gelip oturdu. Ben nasıl sevinçliydim anlatamam. “Yaşasın” diyordum. “Artık Etopya da aç, Arjantin de evsiz çocuk kalmayacak. Mademki küreselleşiyoruz, mademki Dünya tek bir ulusmuşcasına yol almakta, bu zenginler de eşek değil ya, paylaşacaklar elbette servetlerini yoksullarla. Afrika’nın köylerine kadar içme suyu gelecek, Brezilya nın en ücra köşelerinde sosyal konutlar inşa edilecek. Okulsuz, aşsız aşısız tek bir çocuk bile kalmayacak. Sonuçta; doğru, bir paylaşım oldu olmasına hala da olmakta ancak, hiç de benim düşlediğim gibi değil. Zenginler,  ki şimdilerde onlara “G8” deniliyor, yoksulları hallaç pamuğu gibi atmakta, gariplerin ellerindeki son zenginlikleri de sömürme peşinde birbirleriyle yarışmaktalar. Bu nedenle senin mezuniyetinden bu yana Dünya’da daha çok açlık, daha çok göz yaşı ve daha çok kan var. Çocuklar bile savaş yorgunu. Kelimeler anlamını yitirdi. Barış için savaş yapıyorlar artık. Demokrasi getirmek adına da faşizimi sürüyorlar ortaya!  Silah baronları  küreselleşmekte olan Dünya’nın kaymak tabakası oluşturuyor. İnsanlar birbirlerine sarılmayı unuttu, ağaçlara sarılıyorlar artık sevgi istediklerinde. Şöyle çevreme bir donüp baktığımda pek de haksız bulmuyorum onları laf aramızda, yeni dinimizin adı “Para”. Ona tapınılmakta bu günlerde.


Elbette Dünya’da bunlar olup biterken, ülkemiz de küreselleşmeye açılmakta gecikmedi. Benim ilkokul dönemlerimden beri “Gelişmekte olan ülkeler” arasında yer alan Türkiye, hala yeteri kadar gelişememiş olacak ki, o da haraç mezat küresel işporta tezgahlarındaki yerini aldı. Sümerbank’dan Tüpraş’a, PTT nin “T” sinden (ki bu “T” telgraf değil  kolayca tahmin edebileceğin gibi) Petrol Ofisi’ne kadar pek çok şey artık bizim değil inanabiliyor musun? Şimdi de itfaiye satışta.  Karadeniz’de çayları söküp yerlerine kivi dikiyorlar. Bursadaki tekstil sanayiini unut, yakında Bursa havlularımız da Çin den gelir artık.  Yok yok dalga geçmiyorum. İnanmıyorsan, arada  başını tezlerinden kaldır da şöyle bir  aşağılara bak.

Ülkemiz son 7 yıldır Amerika’dan yönetilmekte. Ancak yine de düşünceli davranıp, isimleri Türk olanlardan kurdu kabineyi Sam Amca. Ha artık “Türk” de değiliz biliyor musun? “Türkiyeli”yiz. Ülkede “Türk” üm demek ırkçılığa giriyor şimdilerde. Kısacası “Ben Ermeniyim”, “Ben Kürdüm” in, “Ben Türküm” out. Ha sahi bak böyle de konuşur olduk nicedir. “in” ler, “out”lar falan. İyi ki çekip gittin be babacığım, sen o Fransızcan ile burada kelimenin tam anlamı ile Fransız kalacaktın, din programlarında bile hocalarımız “kavram” yerine “consept” i kullanırken... Her şeyi bırak; halam var ya halam hani senin sevgili kız kardeşin, o bile “saldırgan” ı unuttu, bazı davranışlarımı “aggressive” bulmaya başladı, iyi mi?  

Bu arada başımızdaki kendine Müslüman hükümetimiz giderek ilginçleşmekte. Cumhuriyetin okulları kaçak ya da arsası iyi rant getiriyor diye yıkılıp satılırken, her yanda pıtrak gibi kuran kursları açılmakta. Ancak ben  burada fena şekilde  takılıyorum yine. Bu Kuran, ne anlaşılmaz şeymiş ki öğret öğret bitmiyor. Sen kulları okuyamasın, okusa da anlıyamasın diye kitap indiren bir Tanrı düşünebiliyor musun? Ayni şeyi Hıristiyanların İncil’i, Yahudiler’in Tevrat’ı için de söylemek olası. Onlar da en az 2000 yıldır okuyorlar da okuyorlar. Ya okuduklarını anlamıyorlar, ya da daha kötüsü ayni kitaptan herkes başka bir şey anlıyor. Ancak onların yine de şöyle bir lüksleri var; Fransız İncili’ni Fransızca, Alman Almanca okuyabiliyor. Yani papazın biri çıkıp da: “Bak René’ciğim bunları Fransızca da okuyabilirsin elbette. Ancak İbrani’ce kadar Tanrı katında makbul müdür bilemem?” demiyor. Bunu deyip de inanların yüreklerine kuşku tohumları serpmiyor. Ama bizde Arapça nerede ise şart. (Helal olsun şu Araplara, emperyalizmin böylesini İngilizler bile akıl edemedi bu güne kadar.) Eh bir bakıma kendilerince haklılar da, herkes okuduğunu anlıyacak olduktan sonra Kuran Kursları’nın ne işlevleri kalırdı değil mi?

Babacığım çok uzattım kusura bakma.  Biliyorsun çenem biraz düşüktü, hala öyle. Sana yazmaya devam edeceğim. Bu arada bizler iyiyiz. Benim için kurduğun hayalleri torunun gerçekleştirdi, her ne kadar Sorbone da “Science Politique” okumadıysa da Australya’da New South Wales Üniversitesi’nin “Uluslararası İlişkiler ve Politika” bölümünü bitirdi. Bitirdi de iyi mi yaptı? Teori ile pratik arasındaki farkı gözlemledikten sonra inancını yitirdi, oy bile kullanmaz oldu. Halbuki ben ne güzel onun göbeğinden arta kalanı ta Türkiyelerden buralara taşımış, Sydney’deki Opera House’un bahçesine ekmiştim. Tutmadı demek ki.

Fahri desen emekli. Harika pizalar ve salatalar yapıp, doğa yürüyüşlerine çıkmakta.  Ben bildiğin gibi, biraz amiyane kaçsa da, ki gerçek bu “Hıyarım var” diyene tuz yetiştirmeyi sürdürüyorum hala. Şu sıralar Türkiye’de en çok tuz ihtiyacını yoksul çocuklar ve sokak hayvanları çekmekte. Bir de korunmasız doğa tabii. Benim ise elimde bir koca tuzluk.

Seni hala çok özlüyorum biliyor musun? Ama bunu artık eskisi gibi dert etmiyorum. Biliyorum ki aslında benden o kadar da uzak değilsin. Tasavvuf Felsefesine göre hani hepimiz Tanrı’nın bir parçasıyız ya, işte o senin Tanrısal parçan çoğunlukla benimle birlikte. Önce senin o değişmez traş losyonun “Fa Bergé” yi duyumsuyorum. Sonra gözlerimi kapatıp derin derin içime çekiyorum kokunu. Ve  işte sen o nefesin ta kendisi oluyorsun o anda.

Baba, ben lavantayı onun için mi bu kadar çok seviyorum dersin?

Facebook'ta paylaş   |   Twitter'da paylaş


 | Puan: 10 / 5 Oy | Yazdırılabilir SayfaYazdır

Yorumlar

Dilek Kutzli { 19 Kasım 2010 14:34:01 }
Sevgili Ş.
Uzun zamandır arıyordum seni. FaceBook geldi aklıma, bulamadım, sonra google dan arattım ve yazılarını buldum. İz edebiyat'taki yazını görünce içim cızz etti. Ankara'yı, annemi, Suphi ağabey'i ne güzel anlatmışsın... Sonra buradaki yazını okudum. Şalih Bey'in resmini görünce nasıl sevgiyle andım, ne hoş bir insandı... Babaanneciğini haıtladım eğilemeyip masaya doğru namaz klılışını.... Nasıl özlüyorum hepinizi... Sana birkaç e-posta yolladım. Sanırım eline ulaşmadı, ya da henüz cevaplayamadın. Bilinmeyen numaralardan bir GSM numarası buldum, ama açılmadı, sesli mesaj bıraktım. Tasmanya'lardan cep numarana ulaşabileceğimi düşünmemiştim zaten, ama olur ya, bayram filan, belki dedim Türkiye'ye dönmüştür, bir mucize olur telefona çıkar, konuşuruz diye hayallere kapıldım... Buradaki çocukluk resmine baktım, sonra bendekilere... Yanak yanağa çekilmiş iki küçük siyah beyaz fotoğrafa baktım Don Quixote olmuştun sanırım, yüzünde boyalar ... Ve doğum günündeki o Deniz ablamın diktiği İspanyol kıyafeti içerisindeki resmine... Yurt dışında yaşadığını duymuştum ama Tasmanya hiç mi hiç gelmezdi aklıma doğrusu... Şaşkınım biraz, sana ulaşamadım ama hiç değilse yazdıklarını okudum ve seni hissettim biraz... Ne zarif, ne duyarlı, kalemi ne kuvvetli biri olmuşsun... Çok mutlu oldum...
Ben evlendim, ayrıldım tekrar evlendim... İki güzel oğlum oldu, fakülteye gittim, güzel sanatları bitirdim. Sanata ilgi duymamda sanırım çocukluğumun o sıra dışı kişileri çok etkili olmuştur. Baban, Suphi ağabey bu kişilerden ikisi... Şu anda Bodrum'da yaşıyoruz. Eşim 'yabancı' İstanbul'da yaşayamadı ben de Avrupa'da. Bodrum karmaşık yapısıya doğu ve batı'nın kesişim noktası, her ikimiz içinde yabancı bir yerdi ama yabancıların dediği gibi 'genius loci'si eşimle benim iç dinamiklerimize çok uydu, hem de çocuklarıma yakınım...
Canım Ş. Umarım iyi ve mutlusundur.... Bu yaştan sonra kızamık çıkaracak halimiz yok ama umarım önemli sağlık sorunların yoktur ve umarım bir gün bir araya gelebiliriz... Daha çok şey konuşabilirim seninle, çocukluk insanın anayurdu... Sen de benim ilk çocukluk arkadaşımsın, seninle olan anılarım çok kuvvetli... Umarım, okursun ve yazarsın bana. Sevgiyle öpüyorum güzel yüzünden...
ilknur Gökalp { 15 Mayıs 2010 02:42:50 }
Ta nerelerden nerelere.O küçümen,yerinde bir dakika durmayan cıvıl cıvıl kız.Anne olmuş,yazar da olmuş.Çok güzel de bir kadın olmuş. Beni hatırlayacağını umuyorum.Bana cici annem derdin.Oysa aramızda pek de bir yaş farkı yoktu ama... konum olarak da bu söyelenebilecek bir deyim di aslında.
Sana şiir kitabımdan bir tanesini yazıyorum.
SUNU
Ağlatmayın çocukları.sevgiyle,kahkaha verin.
Aç bırakmayın hayvanları,sunun sevginizi
Korkmadan sunun.
Sevginizin büyüklüğü çocuklar da,
Bir de hayvanlarda sonsuzluğa erişir.
Varsa böylesi sevginiz,
Bilin ki siz yalnız değilsiniz.
İ.Gökalp
Sevgilerimi en sıcak kucaklamalarımla yanına yolluyorum.
ibrahim ince { 17 Ocak 2010 04:13:34 }
bir nefeste okudum. ahmet şalih sencer ile tanış olan ve biraz da tanıyan birisi olrak duygulandım. düşünüyorum da bu denemen baban ile ilgili yazılabileceklerın-anlatılabileceklerın başlangıcı olabilir ancak.aşs deki vizyon''''a, girişimcilik ruhuna çok az kişide rastlanılabilir. ışıklar içinde yatsın. ii.
ceylan { 11 Ocak 2010 09:47:09 }
ozlemisim ...
Diğer Sayfalar: 1.

 

Yorum Yazın



KalınİtalikAltçizgiliLink  
Simge Ekle

    

    

    

    







'Büyük Osmanlı Soygunu': 10 maddede Eric Adams davası…
İSTİHAB HADDİ
Türbülans vakaları iklim değişikliği etkisi mi?
Dünyanın gözü kulağı Ortadoğuda: İran-İsrail gerilimi tırmanıyor.
İsrail, Gazze'de yardım konvoyunu hedef aldı: Biri Avustralyalı 7 kişi öldürüldü

TRUMPİST BİR DÜNYADA ERTESİ GÜN
Seküler Yahudiler rahatsız: "İsrail, İran olacak"
Avusturya seçimleri: Aşırı sağ sandıktan birinci çıktı.
Avustralya binlerce vatandaşına Lübnan'ı terk etmelerini tavsiye etti.
New York Belediye Başkanı Türkiye'den rüşvet mi aldı?

Türkiye işçiler için bir cehennem
İkinci Trump dönemi: Küresel ekonomi nasıl etkilenecek?
AB, çoğunluk sağlanamamasına rağmen Çinli elektrikli araçlara ek gümrük vergisini onayladı.
Türkiye'de ekonomi politikaları konkordato ve iflasları patlattı.
Türkiye'de açlık sınırı 20 bin TL'ye dayandı

Türkiye'de Covid-19 salgını yaşam süresini azalttı.
Uzmanlar uyardı: "Uzun yaşayanlardan tavsiye almayın"
Fahri Kiamil
İki annenin başlattığı akıllı telefon karşıtı hareket çığ gibi büyüdü
Afganistan'da onlarca arkeolojik alan buldozerle yıkılarak yağmaya açıldı.

"İNEK BAYRAMI" ekitap
Dünya tarihini şekillendiren 6 içecek türü
Taş Kağıt Makas Oyunu (Jan Ken Pon)
"DUHOK KONUŞUYOR" ekitap
ENTERNASYONAL

Tokyo’dan Hasanlar’a, Kudüs’te bir mahkemeden bizim buralara…
“KADERİMİZ DIŞARDAN YAZILAMAZ - DIŞARI KADERİ BELİRLEYEMEZ…”
Niyetime İlham
KİBİRLİ GÜÇ ZEHİR - ERDEMLİ BİLİM PANZEHİR
KARARLILIK - KİŞİSEL ALTYAPI

Yarasaların azalmasıyla bebek ölümlerinin ilişkili olduğu ortaya çıktı.
AB İklim İzleme Servisi: 2024 yazı kaydedilen en sıcak yaz oldu.
Akdeniz'deki yaşam yok oluşun eşiğine gelmiş.
Su üzerindeki iklim değişikliği baskısı Türkiye'yi su fakiri olmaya sürüklüyor.
Türkiye ve Yunanistan'daki kültürel miras alanlarının en az üçte biri yükselen deniz seviyesinin tehdidi altında.

Türkiye, kişisel verileri en çok sızdırılan 19.ülke
Apple otomobili ABD'de üretime bir adım daha yaklaştı.
Yaşgünün Kutlu Olsun James Webb Uzay Teleskobu
Su ve deterjan olmadan çalışan bir çamaşır makinesi
Akıl okuyabilen robot tasarladılar

İncil'de sözü edilen mistik ağaç 1000 yıllık tohumla yeniden yetiştirildi.
Karıncaların 66 milyon yıldır tarım yaptığı ortaya çıktı.
Antik Mısır'daki popüler masa oyununun şaşırtıcı kökenleri ortaya çıktı.
At binmenin kökenine dair ezber bozuldu.
Stephen Hawking'in ünlü paradoksu çözülmüş olabilir: Kara delikler aslında yok mu?

2023 yılında Türkye’de çocukların cinsel istismarı hakkında 40.000'den fazla dosya açıldı.
Çalışanların geliri son 20 yılda azaldı.
Türkiye’den göç eden Türklerin sayısında 5 yılda %243 artış
BM: Dünya nüfusu 2084'ten itibaren gerileyecek
Dünya nüfusunun ruh sağlığı giderek bozuluyor

JOYCE BLAU, 18 Mart 1932-24 Ekim 2024
HIZLANAN TARİH
DERTLİ-MİR-DÖNE
GRAFİK TASARIMCI ve İKLİM AKTİVİSTİ YASEMİN SAYIBAŞ AKYÜZ İLE SÖYLEŞİ
“…SEYDİMEN”

Nereden Geldi Nereye Gidiyor
Atamın Sözleri
Cumhuriyet 101 Yaşında
Kadın ve Erkek
MAZRUF

Mimar Sinan: Bir Dehanın Yükselişi ve Osmanlı Mimarisinin Zirvesi
İskandinav Göçleri ve Vikinglerin Avrupa Üzerindeki Etkisi
Hümanizm Nedir?
Osmanlı’da kahve kültürü, Osmanlı’da kahve isimleri..
Amerika’da Ayrımcı Politikalar ve Siyahi Mücadele Tarihi


kose yazarlari En Cok Okunanlar
Son 30 günde en çok okunanlar
En Cok Okunanlar










Basa git