Nihat Ziyalan Haziran ayının başında Ankara'ya geldi, sevenleriyle Konur sokaktaki Kanguru Kültür Merkezinde buluştu. Kanguru Kültür Merkezindeki konuşmasından iki gün önce Zeynep Eren'in seramik atölyesine gittiğim zaman tanışma fırsatı buldum kendisiyle. Beyaz teni, uzun boyu değil ama gözleri o kadar tanıdıktı ki..
Söyleşide Ziyalan biraz kendini anlattı biraz şiir okudu biraz da şiirlerinin öykülerinden bahsetti. Kendini anlatırken okumayı ilk öğrendiğinde her gece anne, babasına okuduğu "Hıçkırık"'tan, okul arkadaşlarına ders aralarında sattığı Kafka kitaplarından, sinema yaşantısından biraz İstanbul’dan, adalardan biraz da Yılmaz Güney’den söz etti. Ardından yakışıklı kardeşlerini, onların kayıplarını, içten ağlama hastalığına nasıl yakalandığı anlattı.
Ziyalan sözlerini bitirmeden şiirlerini yazma tekniğinden, şiirleri yazarken şiire onun neyi sürüklediğinden ve gözlerinin içi parlayarak genç öykücülerden bahsetti edebiyatseverlere.
Daha önce bir yazıda okumuştum yazar Yılmaz Güney‘le arkadaşlığını, dostluklarının çok eskilere dayandığını. Ama sonradan kendisiyle karşılaşabileceğimi hiç düşünmemiştim. Aslında aklımda soracak çok soru vardı ancak zaman yeterli olmadı.
O gün eve döndüğümde Nihat Ziyalan'ın sadece benim değil oradaki birçok kimsenin kalbine gerçekten dokunduğunu hissettim. Ziyalan Türkiye’den daha ziyade günlerini yerleşik düzeninin kurulu olduğu Avustralya ‘da geçireceğini söyledi. Umarım oradaki herkes Ziyalan'ın ışığından yararlanma fırsatı bulabilir. Biz Ankara’lılar azda olsa o ışığı görme fırsatını yakaladık.
DERİN KESİK
Nüfus cüzdanımda çocukluk fotoğrafım,
üst dudağımda derin bir kesik iziyle.
Terhisimde
Tiyatro oyunculuğu.
Üzdüm babamı
Rol icabı sahneyi süpürmekle.
Film artisti olacaktım
Attan düştüm
İstanbul-Polonezköy,
Kolu kırık kalktım
Sydney Havaalanı.
Kırk dördümde
M-mavi tulumlu
Tenekeci çırağı,
N.S.W. Demir yolları’nda.
Yirmi yedi yıldır görmediğim oğlum
Telefon etti New York'tan,
İstanbul ‘a gidiyormuş üç günlüğüne.
Karımın keyfi yerinde,
Torunum Aidan'a Türkçe öğretiyor
Blacktown'daki evimde.
Nihat Ziyalan | Tomurcuk Sevda Şubat 2009