A Yorum
  Acilis Sayfasi Yap Sik Kullanilanlara Ekle  

   
A yorum Kurum
iletisim
login
yayin ilkeleri...



yazi dizileri

Yazı karekteri : (+) Büyük | (-) Küçük

"ANLADIN MI EVLADIM?"

Kategori Kategori: Söyleşi | Yorumlar 3 Yorum | Yazar Yazan: Hatice Deniz | 19 Nisan 2011 11:05:02

Ara Güler, Türkiye'de "Fotoğraf" dendiğinde akıla gelen ilk isimdir. Yapı Kredi Yayınevi'nin Kadıköy Kitabevi'nde, saat 14.00'de imza günü olduğunu öğrenince tam saatinde gidiyoruz. Biz gittiğimizde, Güler kitaplarını imzalamaya başlamıştı bile... İçeri girdiğimizde usta fotoğrafçı, beyaz kasımpatılarla dolu bir vazo ve kurabiye tabağı olan bir masada, insanların biraz da çekinerek önüne getirdiği kitapları imzalıyordu.

Ara Güler’i tanıyanlar bilirler, aksidir biraz, lafı eğmeden bükmeden söyler.
 
Biri soruyor:
“Bu fotoğrafları siz mi çektiniz?”
“Yok, babam çekti! Ben çektim ki benim adım yazıyor” diyerek işaret ediyor kitabı.
 
Onu oldukça öfkelendiren bu mevzu kapandıktan sonra, elimizde fotoğraf makineleriyle onu gözleyen bizlere şöyle bir baktı ve “Bunlar neci burda...” diye sordu yanındakilere. Sonra iletişim fakültesi öğrencileri olduğumuzu öğrendi.  Dünyayı dolaşmış, ünlü ünsüz ne çok insana, hayata tanıklık etmişti. Ara Güler’in yüzünden, bunları okumaya çalışıyorduk.
 
“Ben olmasam bu adamlar yüzsüz kalacaktı…”
 
Bu yüzden onunla tanışmak geleceğin gazetecileri olan bizler için çok önemliydi. Ama onun yanına gelip, imza gününe katılıp, kitap imzalatmadan ayrılmak olmazdı. “Rica etsem...” diyerek uzattım elimdeki kitabı.
 
O anda ismimi söyleyip söylemediğimi farketmedim, çünkü bir sesin kulağıma, “Düşünsene... Bir daha böyle bir adam dünyaya gelmeyecek. Bir tane Ara Güler var, başka yok...” dediğini duyuyordum. O, usta fotoğrafçı, büyük gazeteci, benim kitabımı imzalarken, ben onu ilk duyduğum zamanları hatırlıyordum. İsmi bir Ahmet Altan kitabının kapak fotoğrafında dikkatimi çekmişti. Sonra Ümit Yaşar’ın kendi kitabındaki portrelerinin de sahibi Ara Güler’di. Daha pek çok sanatçının, yazarın, ressamın, şairin, siyasetçinin, tiyatrocunun ve pek çok olayın fotoğrafçısıydı o. Bir bakıma fotoğraf sanatına tapanların peygamberiydi. Kitap kapaklarındaki yazarların fotoğraflarını göstererek “Ben olmasam bu adamlar yüzsüz kalacaktı. Öylece toprağa karışıp giderlerdi. Sadece isimleri kalacaktı” derken de düşündürüyor insanı; “Yazarlar suretsiz, kitaplar kapaksız...” İşte bu yüzden, tanık olduğu olaylar gibi, tanık olduğu bir tarihin de aynası olan bir sanatçı, gazeteci, foto-muhabirdi ve bu yüzden de tanıştığımız an, biz geleceğin gazetecileri için çok anlamlı bir zaman dilimiydi. Aslında ona tanık olmak, bir efsaneye de tanık olmaktı. Düşünün ki, bize bakan gözleri bizlerden önce kimleri, kaç kuşağı, kaç olayı görmüştü.
 
Eline verilen kitapları imzalarken bir ara dönüp görevlilere “Afrodisias kitabım nerededir?” diye sordu. Eğer Afrodisias’ı gidip gördüyseniz, Ara Güler’in bu sorusunu duyunca sevinçle çığlık atmak isteyebilirsiniz. Çünkü; bağrında bin bir çeşit mermerden hazine saklayan antik kentin keşfedilmesini, bu efsane adam sağlamıştır. Orada fotoğrafladığı eserleri “Afrodisias Çığlığı” adlı eserinde ölümsüzleştirmiştir. Yıllar sonra, biz de soluğu onun ardından Afrodisias’ta almış, bölgeyi kendi kadrajımızda fotoğraflamış ve yazmıştık. Bu yüzden oraları görmüş, gezmiş, fotoğraflamış ve yazmış birileri olarak “Afrodisias kitabım nerede?” sorusunu duyunca çıldırmak işten değildir.
 
“Türkiye’de fotoğrafçılık var ama fotoğrafçılığının öğretici ve ileriye dönük bakışı yok...”
 
Görüşmenin haberini yapmak için Ara Güler’in ağzından bir kaç cümle almak istiyoruz. Ama soru sormak için korkudan yaklaşamıyorduk yanına. Çekinmemize sebep olan, duyduğumuz öğrendiğimiz pek çok anekdotu vardır. Adamın biri merak edip “Ne ile fotoğraf çekiyorsunuz” diye sorunca, “Dikiş makinasıyla çekiyorum” diyor. Gel de korkma! Sorulmamış, onunda cevaplamamış olduğu ne vardı ki yer yüzünde fotoğrafla ilgili. Yapı Kredi Yayınlarının halkla ilişkiler müdüründen yardım istiyoruz, yaklaşmanın doğru olduğunu sandığımız  zamanda, endişelenerek “Hazır mısınız?” diye sordu. İçimden bir aksilik olmamasını dileyerek, besmele çekip yanına oturdum. “Türkiye’de fotoğrafın geleceği hakkında bize neler söylersiniz?” diye sordum. Önce bir sustu. İçimden kendime “Hah! iyi halt ettin de sordun, geliyor bomba...” dedim. Yanıltmadı beni, “Bu günkü durumuyla Türkiye’de fotoğrafçılıkta bir bok olmaz. Türkiye’de fotoğrafçılığın bir geleceği olduğu söylenemez. Ama bu demek değildir ki Türkiye’de fotoğrafçılık yoktur. Türkiye’de fotoğrafçılık var ama fotoğrafçılığının öğretici ve ileriye dönük bakışı yok. Bunda, toplumun eğitimi, anlama kapasitesi, sanata karşı beslediği bakış açısı etkilidir. Ama yine de Türkiye’de bu durumun karşısında canavar gibi fotoğrafçılar da vardır” diyerek belirtti görüşlerini. Bir ara, kayıt cihazını görmeden elimdeki not defterine bakarak “Not alıyor musun? Yoksa ben boşuna mı konuşuyorum burada!” diye haşladı. Not alıyordum ve elimdeki defteri gösterek cevap verdim “ Evet, alıyorum” diye. Arkası kesilmedi: “Nerde alıyorsun! İki satır karalamışsın... o kadar!” Cevabı bittikten sonra “Sen nerede çalışıyorsun evladım?” diye sordu. Çekinerek “Marmara İletişim Haber Ajansı...” diye cevapladım. “Haaa mekteptensin...” dedi. Böylece bu kısa söyleşimiz bitti. Birileri onunla fotoğraf çektirirken, fotoğrafçının makinasının büyük objektifini işaret ederek “Traş makinası mıdır o?” diye sordu,  onun Leica sevdiğini bildiğimizden güldük. “Ne zaman bitecek bu iş, ne zaman gideceğiz?” diye usulca sordu yanındakilere. “Sıkıldınız mı efendim?” diye sordular. “Hayır eğleniyorum burada” dedi biraz mahcup gülümseyerek…
 
Bizim için ayrılık vakti gelmişti. Kafamızda yankılanan “Onu bir daha görecek miyiz, ya göremeyeceksek...” soruları bu ayrılığı daha da zorlaştırıyordu.  Bu kez korkmayarak “Size kolay gelsin, hoşça kalın” dedim. Gözlerimin içine bakışını  hiç unutmayacağım. “Sana da evladım” diye karşılık verdi.
 


“Anladın mı evladım?”
 
İmzaladığı kitaba bakmak çok sonra aklıma geldi. Onun karmaşık ve yaratıcı olduğunu belli eden yazısı “Pek sayın Hatice Deniz... Merhaba” diyordu. Böyle bir anı, gülümsetiyor insanı. Ben de “Merhaba Ara Bey...”diyerek karşılık verdim kendimce. Sonra, söyleşimiz sırasında sık sık “Anladın mı evladım?” diye sormasını anımsadım bir an. Onun serüvenini, soluksuz, nefes nefese kalmış ömrünü bir gecede okuyarak bitirdiğimde, bilmediğim sorularının cevabını verirmiş gibi fısıldadım: “Anladım efendim... Bize sanatınızı, gazeteciliğinizi, fotomuhabirliğinizi, fotoğraflarınızla miras bıraktığınızı çok iyi anladım...”
 
Fotoğraflar: Hatice Deniz

Facebook'ta paylaş   |   Twitter'da paylaş


 | Puan: 10 / 5 Oy | Yazdırılabilir SayfaYazdır

Yorumlar

hatice deniz { 28 Kasım 2014 13:33:21 }
Mavi Safir ve Özgür, geç verilmiş bir yanıt olacak ama çok çok teşekkür ediyorum :) Bu yazının üzerinden yıllar geçti ve ben geriye dönüp baktıkça "çok şükür, Ara Güler yaşıyor hala..." diyorum. :)
ozgur { 06 Mart 2012 08:50:49 }
    çok severek okudum başarılrınızın devamını dilerim
Mavi Safir { 05 Mart 2012 15:52:54 }
Yazınız akıcı ve fotoğraflar harika... Belki haddime değil ama sizde keşfedilmemiş bir potansiyel görüyorum. Çalışmalarınızda başarılar dilerim.
Diğer Sayfalar: 1.

 

Yorum Yazın



KalınİtalikAltçizgiliLink  
Simge Ekle

    

    

    

    







Türkiye Cumhuriyeti mutlu, başarılı ve utkulu olacaktır
YILMAZ GÜNEY’E DAİR ekitab
Dünya Sağlık Örgütü: Yeni Kovid-19 varyantı ölümleri arttırabilir.
Yazarlarımızdan Sevgili Aykut Yazgan’ı kaybettik
Yurt dışına göç eden Türk vatandaşları: 2022'de son 7 yılın rekoru kırıldı

Hollanda'da aşırı sağcı Wilders'in seçim zaferi
Avustralya ulusal dijital kimlik sistemine geçiyor
İsrail - Hamas çatışmasında savaş suçu işleniyor mu?
Türkiye’de 21 yılda 15 bini aşkın arazi, 289 bini aşkın konut ve işyeri yabancılara satıldı
FRANSA İKTİDAR CEPHESİ DERSLERİ HAL VE GİDİŞ: SIFIR

Birleşmiş Milletler’den 48 ülke için korkutan rapor
Daron Acemoğlu: Türk halkını zor günler bekliyor
Türkiye’de yıllık et tüketimi 10 kg dan az
Çin Alman otomobillerini tahtından ediyor.
Acemoğlu: 15 yıl Türkiye için fırsat penceresi bunu harcarsa sonu trajik olur

İçinden hiç tren geçmeyen Dalaman tren garı…
İngiltere'de yeni bir domuz gribi varyantının insandaki ilk vakası tespit edildi.
Gerçek insan değil ama ayda binlerce dolar kazanıyor
ANA(KADIN)LARIN SESİ
Dünya genelinde kanser vakalarında büyük artış

"DUHOK KONUŞUYOR" ekitap
ENTERNASYONAL
REMZİ RAŞA’YI ANMAK İÇİN
GREV HAKKI TARTIŞILIYOR, TANINIYOR
“İŞÇİLER SAHAYA İNMELİ”, BÜLENT ECEVİT’LE SÖYLEŞİ

Senede bir gün
SABİTESİZ GÖRECELİ OLABİLİR Mİ?
Ana gibi yar, Anadolu gibi diyar olmaz
HÜMANİZMANIN KANITLANMASI
YABANCILAŞMA

Türkiye, Avrupa’nın atık deposu mu?
Kuzey Denizi'nde sızıntı korkusu
AKBELEN ORMANI DİRENİYOR
Akbelen Ormanı'ndaki çevre direnişi
WMO aşırı sıcaklarda kalp krizi ve ölüm uyarısında bulundu

Yaşgünün Kutlu Olsun James Webb Uzay Teleskobu
Su ve deterjan olmadan çalışan bir çamaşır makinesi
Akıl okuyabilen robot tasarladılar
Sanal Gerçeklik, Artırılmış Gerçeklik , Metaverse, Sanal Uzay Nedir?
Apple'dan iPhone Uygulamalarına Dev Zam: 1 Dolarlık Uygulama 17 TL Oldu

Şempanzeler rakiplerine karşı savaş stratejileri kullanıyor.
Kazakistan'da 3.400 yıllık erken dönem Türk piramidi bulundu
Avustralya’da Dingolar “Neredeyse İnsan” statüsündeydi.
'Kayıp sekizinci kıta' Zelandiya ilk kez nasıl haritalandırıldı, sonuçları ne olabilir?
İnsanların ataları 'yeryüzünden silinme noktasına gelmiş olabilir'

Dünya cinsiyet eşitliği konusunda ne durumda?
Türkiye Avrupa’da lider, dünyada 14. Sırada
Türkiye'de su krizi araştırması yayımlandı
Suudi Arabistan yüzlerce göçmeni öldürdü
Yalan haberlere neden inanıyoruz?

ABİDİN DİNO PULU
Göbeklitepe'deki son keşifler ne anlama geliyor?
AYKUT YAZGAN’I OKUMAK
Megapik “Yeniden” adlı kitabın yazarı Dr. Meltem Hınçal ile bir söyleşi....
Mektub var, Ragip Duran’dan

HAŞHAŞİLER
Hangisi Yener
VİCDANIN VAR MI?
QUO VADİS
Irkçılığın eli barut ve benzin kokuyor, yüzü ölüm

Amerika’da Ayrımcı Politikalar ve Siyahi Mücadele Tarihi
Dünyanın İlk Destan Kahramanı: Gılgamış
Antik Çağlarda Kendi Memleketlerine Karşı Savaşan Paralı Askerler
Sümer Atasözleri ve Özdeyişler
Museviliği benimsemiş tek Türk devleti : Hazarlar


kose yazarlari En Cok Okunanlar
Son 30 günde en çok okunanlar
En Cok Okunanlar










Basa git