Lafı çok uzatmadan söylemeliyim ki; Akp Genel Başkanı'nın kullandığı üslubun 'kahve düzeyi'ni geçtiğini düşünmüyorum. Kasımpaşalılık gibi bir enteresanlığı benimsemiş görünen Akp Genel Başkanı 'Racon Kesme' huyundan da vazgeçmeyecek anlaşılan. İşin komik tarafı; kendisinin sevenleri de onun bu özelliklerine vurgun! Hatırlayacağınız üzere iktidarının ilk yıllarında gittigi yerlerden birinde 'Başbakanım yürüyüşüne hastayım!' diye bağırıyordu insanlar. Belki de bu yüzden Recep Tayyip Erdoğan her önüne gelene 'posta' koyuyor. Bu durumdan son olarak Devlet Bahçeli nasibini aldı. Erdoğan önce 'haddini bildirdi!' ardından da bir 'kariyer muhabbeti' attı ortaya. Bahçeli'yi savunmak gibi bir niyetim asla yok ancak şu kariyer meselesi enteresan! Günlerdir düşünüyorum ama işin içinden çıkamıyorum. Yani bir insanın her hangi bir şey söylemesi için 'Nasıl bir kariyer gerekli?' Ya da Akp Genel Başkanı'nın kariyeri ne? Benim gördüğüm kadarıyla Erdoğan'ın 'hesap soracak' kadar kariyeri hiç bir alanda yok! Ama bunlarla çok ilgilendiğini de düşünmüyorum Erdoğan'ın. Kendisini neredeyse her şeyin 'zirvesi' görecek kadar yüksek bir 'ego'ya sahip bir yöneticinin doğal tepkileri olarak görüyorum meseleyi. Akp Genel Başkanı'nın bilmediği şey yok! Neredeyse 'ev hanımları'na bile yol yordam öğretecek! Yağ lekesi nasıl çıkarılır, paslanmış çaydanlıklar nasıl parlatılır diye 'racon kesecek'.

Erdoğan 'racon kesecek' de halkımız ondan 'vazgeçecek mi'? Aslına bakarsanız kısa vadede bu mümkün görünmüyor. Kuruluşundan itibaren 'Büyük Ortadoğu Projesi'nin ya da Ortadoğu'nun kontrol edilme projesinin bir ayağı olarak ABD ve AB tarafından 'sınırsızca' desteklenen ve kullanılan AKP'nin mevcut şartlarda bir süre daha gücünü muhafaza edeceği görülüyor.

Bu desteğin en önemli 'iç' sebeplerinden bir tanesi 'örgütsüzlük'. Türkiye’de, sağ iktidarların ve Amerikancı darbelerin sonucunda, örgütlü her yapı yerle bir edildi. Geriye kala kala 'Hemşehri Dernekleri' ile 'Cami Yaptırma ve Yaşatma Dernekleri' kaldı. Memleketin 'En Büyük' Sendikasının üye sayısı Anadolu'da bir 'ilçe' nüfusunu geçmiyor. Sivil Toplum kuruluşları arasında rakamlar çok daha mütevazi. Zaten 'üç' kişi bir araya gelse 'polis' 300 kişiyle 'güvenlik önlemi' alma ve 'jop kullanma sanatı'nın inceliklerini gösterme konusunda her zaman göreve hazır. Ama 'türban'lılara ya da iktidar yandaşı olanlara eylem serbest. Öyle bir ülke ki Türkiye, 'Başbakanım açım' derseniz hemen biri ağzınızı kapatır, öbürü kolunuzu büker, bir diğeri kafanıza bastırır ve 'uzaklaştırılırsınız'. İşsizim demek, hele hele 'harçlara zam yapılmasın' demek en büyük suçtur. Edebsizliktir! Devlet, gücünü kafanızı patlatarak gösterir.

Hal böyle olunca 'Kitle Yönetimi' bir o kadar kolaylaştı. Ekonomik olarak ezilen, yalnızlaşan, umutları yıkılan geniş kitleler 'dev projelerin' altında ezilebiliyorlar. Kitle İletişim Araçlarında yaşanan 'tekelleşme' sebebiyle neredeyse aynı merkezden yapılan 'yönlendirmelerle' 'beyin yıkama' operasyonları yapılıyor. Birey olarak var olamayan ya da problemleri aşamayan 'örgütsüz vatandaş' güçlünün yanında ya da civarında olarak varolma savaşı veriyor. Erdoğan sözde 'nizam verince aleme' onun yürüyüşüne hasta olanlar da kendilerini iyi hissediyorlar. Aynen tuttuğu takım gol atınca 'çıldırırcasına' bağıran işsiz kalearkası taraftarlarına dönüşüyor insanlar. Kişilik kayboluyor, bilinçaltı ön plana çıkıyor, duygular, düşünceler zincirleme olarak kitleyi hakim alıyor ve 'basit çözümler' 'mutlak gerçekmiş' gibi kitlede heyecan yaratıyor. Bu yüzden 'içerik' önemini kaybediyor ve sadece sunum ön plana çıkıyor. 'Analar ağlamasın!', 'Sorunu şimdi çözüyorum!' gibi cümleler 'içi boş' olsa da kitleleri etkileyebiliyor. Çünkü 'yalnızlaşmaktan korkan güçsüz birey', 'Herkes böyle düşünüyor!' baskısına göğüs germek yerine 'Herkes' olmayı daha 'konforlu' görüyor.

Kitleleri yönetmek icin 'Hayaller' kullanılıyor örneğin. Adamın yiyecek ekmeği olmasa da 'Bölgesel Aktör Türkiye' gibi bir 'güçlü' ifade hoşuna gidiyor. İşin içine biraz da 'Allah Korkusu, İman, Din Kardeşliği' lafları girince kitleler tam olarak 'kıvama' getirilmiş oluyorlar.

Bu gibi durumlarda Akp gibi partilerin üstünlüğü ortaya çıkıyor. Benim gibilere 'hoş görünmeyen' liderlik fark yaratıyor kitlelerde. Kalabalıklar 'düşünce adamı' değil 'eylem adamı' istiyorlar etraflarında. Kendi güçsüzlüklerini, saçma da olsa, 'iddiayla' ifade eden 'eylemci'yi 'düşünce adamına' yeğ tutuyorlar. Zalim olsa da 'zulme uğradığına' inandırılınca kitle, hayali düşmanlara karşı 'kahramanca savaşıldığı' yanılgısı egemen olunca toplumda, 'örgütlü güçler' her fırsatta hırpalanınca; Akp benzeri hareketler ve Erdoğan gibi liderler güçlerini devam ettirebiliyorlar.

Ancak bütün bu karanlık tablonun tersine döndürülmesi de mümkün. Öncelikle ‘Eyleme Eylemle Karşılık’ verme, güç gösterme ve herşeyden öte ‘gündemi yönlendirme’ olmazsa olmazlarından mücadelenin. Kitleler kolay yönlendirilir dedik ama unutmamak gerekir ki; kitleler uygun söylem ve eylemlerle saf değiştirebilirler. Çok basit bir örnek olarak Kılıçdaroğlu-Tekin ikilisinin seçim öncesindeki hamlelerini ele alalım. ‘Gündemi Oluşturma’ ve ‘Eylem Çeşitliligi’ Akp’nin ve Erdoğan’ın hareket sahasını daralttığı gibi ‘Savunma’ psikolojisi kitleler tarafından ‘suçluluk’ olarak yorumlandı. İstanbul’da CHP’nin elde ettiği başarı ve Ankara’da ki yükseliş AKP’nin nasıl yıkılacağının da yöntemini verdi bize. Şimdilerde Akp’nin ve yandaşlarının hakim olduğu ‘gündem yaratma’ erki, Akp’nin çözülmesinin de başlangıcı olacaktır. Başta Kürt Sorunu ya da Güneydoğu Sorunu olmak üzere muhalefetin başarısı ‘Yoğun Gündem Yaratma’ gücüne eşdeğer olacaktır. Bu sağlanabilirse Akp’nin ‘üstünlüğü’ kadrolarının yetersizliği bağlamında ‘güçsüzlüğe’ dönüşecektir.