Yandaş medya ve 'Numaralı Cumhuriyet' taifesi 'gerçek muhalefet' yaptıklarını her fırsatta beyan ediyor. Onlara göre Türkiye yıllardır, özellikle askerlerin ve sivil bürokrasinin baskısı altında 'inim inim' inliyor. Kahraman (!) gazeteciler olarak onlar; kimsenin söyleyemediği, yazamadığı, ima bile edemediği şeyleri yazdıklarına, hatta manşetten verdiklerine inanıyorlar.

TSK başta olmak üzere, Ergenekon sürecini, sivil-asker-terörist ilişkilerini açığa çıkaracak muhalefet kudretinin ancak kendileri gibilerin harcı olduğunu savunuyorlar her fırsatta. Geçen bir kaç yılı göz önüne alırsanız, söylediklerinde küçük bir gerçeklik payı olduğu aşikâr. Özellikle ‘Taraf Gazetesi’ attığı manşetlerle ve konulara yaklaşımıyla, zaman zaman açık yönlendirme yapsa da, sansasyon yaratmayı başarıyor.

Peki bu insanlar gerçekten muhalefet yapıyor mu?

Bu sorunun cevabı, koca bir ‘Hayır!’

Öncelikle adı geçen gruplar kavramları birbirine karıştırmak, tanımlar uydurmak, garip tabirler kullanmak konularında gösterdikleri başarıları ‘gerçek muhalefet’ yapma konusunda gösteremiyorlar. Onların yaptığı yegâne şey: ‘gürültülü bir –mış gibi muhalefeti!’ Bir başka deyişle, onlar sadece eleştirirmiş gibi, demokratikleşme istermiş gibi yapıyorlar.

TSK’dan başlayalım isterseniz. Bir NATO ordusu olarak TSK’ya sallamak, topyekûn ve derinlemesine bir ABD eleştirisi yapmadan ne işe yarar? Sabahtan akşama kadar TSK anti-demokratiktir, TSK darbe yapmak istiyor, TSK Kürt Sorununa şiddetle yaklaşıyor deseniz ne ifade eder? Eğer TSK’nin NATO ya da ABD çıkarlarına karşı duramadığı gerçeğini görmezden gelirseniz; ‘Hiç bir şey!’

TSK’yı darbeci diye eleştirip, darbelerin ardındaki güce, yani ABD’ye “Evet efendim! Tamam efendim!” çekerek muhalefet yapılabilir mi? Çarşaf çarşaf TSK’ya yüklenen gazetelerde bir tane ABD eleştirisi okuyabildiniz mi? ABD’nin özgürlük, demokrasi, adil paylaşım değil; sadece kendi çıkarlarına hizmet edecek hükümetler aradığını duydunuz mu o çok muhalif(!) yazarlardan? ‘Kürt Sorunu’nda mangalda kül bırakmayan, ‘özgürlük, demokrasi, halkların kendi kaderini tayin hakkı’ nutukları çeken adamlardan; ABD’nin kaç kere Kürtleri sattığını, bugünlerde düzenlenmeye çalışılan ‘Kürt Konferansı’nda amacın: Barzani-Talabani çizgisini bölgede hâkim kılarak ABD’nin yüksek çıkarlarının sağlama alınma gayreti olduğunu dinlediniz mi?

Aynı gazetelerde ya da yazarların köşelerinde gördünüz mü tek bir ‘Cemaat’ eleştirisi?

Hadi bunlar ağır konular diyelim! Peki bugüne kadar kendilerini ‘en baba muhalif’, demokrat, özgürlükçü diye pazarlayan adamlardan ya da gazetelerinden, işverenlerin huzurunu kaçıracak, onların para kaybetmesine sebep olacak bir küçük haber, yorum okuyabildiniz mi? Açlığa, susuzluğa, yalnızlığa itilen milyonlarca işsizin ya da işini kaybetmek üzere olan insanlarımızın neden bu kadar örgütsüz ve çaresiz bırakıldıklarına dair bir şeyler öğrenebildiniz mi ‘kabadayı’ köşe yazarlarından?

Ben size söyleyeyim, “Boşuna beklemeyin!”

Muhalefet adı altında egemenlerin sözcülüğünü yapanlardan olsa olsa ‘tatlı su muhalifi’ olur!

Onlar olsa olsa ‘gölgelerle’ savaşırlar ama asla ‘gerçek muhalefet’ yapamazlar. Çünkü muhalefet; düzenin tekerine çomak sokmakla, acımasız, fırsatçı işverenden hesap sormakla, işbirlikçinin iplerini ortalığa saçmakla olur. Muhalefet ezilenler için zalime karşı, adı her ne olursa olsun, mücadele bayrağını yükseltmekle; haksızın karşısına hiçbir ayırım gözetmeden sadece ‘adalet’ için, ‘hak’ için dikilmekle olur. Ve bunları yapabilecek ‘yürek’, ‘gürültücü tatlı su muhaliflerinin’ bir tanesinde bile yoktur!